Jij - Dwangmatigheid: 1-0

Weet jij wel
hoe ontspannen ik bij jou ben?

Met stress en al, dat wel
en met neurotische neigingen

Toch heb ik geen idee
hoeveel treden jouw trap telt

'Klantvriendelijk'

Postbank Card aanvragen

Geachte "mevrouw" Kik,
bedankt voor uw aanvraag.

Ehm... vanwaar precies die aanhalingstekens???

Weekbegin

Maandagmorgenregen
Linnen broeken worden nat
Met het hoofd nog bij
Zondagzand en zeewier

Het wordt een lange week

Michel

Ik zag je vandaag. In het voorbijgaan. Of eigenlijk in het tegenkomen. Je had je niet geschoren en je haar achterop je hoofd is wat dunner geworden. Verder was jij gewoon jij. Ik had je al bijna gegroet toen het tot me doordrong dat ik jou al jaren niet gezien of gesproken heb. Wat deed je eigenlijk in Goes? Werk je hier?

Wat doe je tegenwoordig? Hoe gaat het met je?
Dat vroeg ik je allemaal niet. In plaats daarvan liep ik door. Licht geschokt.

Ook jij deed er het zwijgen toe. Heb je me wel gezien? Je keek me in mijn ogen, een fractie van een seconde, maar zag je me echt? Herkende je me?

Was je het eigenlijk wel? Heb ik me niet gewoon vergist?

Tijdens het doorlopen hoopte ik dat je om zou kijken. Me achterna zou komen. Me zou laten weten: 'Ja, ik ben het, ik heb jou ook herkend.'

Maar we liepen beiden door. Zonder omkijken.

Mijn Michel.
Als je het niet was, toch ben je nu in mijn gedachten.
Ik hoop dat het goed met je gaat.

Uitslapen? Ho maar...

Het probleem met vrije dagen is, dat je zo belachelijk vroeg moet opstaan als je 'er wat aan wilt hebben'.

No excuses

Helaas, niet op vakantie geweest...
Wel ziek geweest, maar dat heeft me nooit eerder tegengehouden.
Geen boek geschreven.
Geen draken bevochten.
Geen jonkheren gered. Vrouwen ook niet.
Geen wereldreis gemaakt.
Geen geneesmiddel voor kanker en HIV gevonden.
Niet de zeven zee-en bevaren.
Geen kind gebaard.
Niet teruggetrokken in een klooster een week lang gemediteerd.
Niet undercover voor de CIA gewerkt. Ook niet voor de FBI. Noch de AIVD.
Geen dagenlang met mijn lief in bed gelegen in pure hartstocht.
Geen problemen met internetverbindingen gehad.
Geen bruiloft bijgewoond.
Geen writersblock.
Het was niet de schuld van mijn moeder. Of mijn zus.
Ik had het niet te druk.
Ik was niet te lui.

Nee, eerlijk is eerlijk. Voor wie het graag anders zag: helaas.
Ik heb geen redenen, alleen maar een feit.
Ik heb gewoon even niet geblogd.

Mijn zonnetje

Na regen, werk, vermoeidheid
Met honger, kou en pijn
Kom ik met een glimlach thuis
Het is fijn bij jou te zijn

Beschuit met Ratjes

Feathers feliciteert Jona en Deej met de baby!!!

Oh ja...

Gelukkig heb ik ook nog wat te vieren terwijl ik ziek thuis zit: vandaag 2 jaar KCC... woehoe...

Vervloekte Murphy

En dan de dag voor je naar Werchter gaat flauwvallen op het toilet op je werk... correctie: de dag voor je naar Werchter ZOU gaan, totdat je flauwviel op het toilet op je werk...

Iemand kaarten kopen?