zaterdag 31 mei 2008
Homeless II
Het is hier stil, ik hoor alleen mezelf.
Mijn computer werkt niet mee, misschien heeft dat te maken met de 135 nieuwe emails die hij binnen probeert te halen. Om redenen die ik nooit begrepen heb, haalt hij ze ook altijd in tweevoud binnen, dus duurt het extra lang. Eigenlijk kan ik niks met mijn computer doen, zelfs niet als hij stopt met mailen. Het hart van mijn computer ligt hier namelijk niet. Eigenlijk is een externe harde schijf meer te vergelijken met zijn hersenen, maar om de een of andere reden voelt het als zijn hart. Mijn eigen hart lijkt ook afwezig. Starend naar een scherm vol zandlopers wacht ik gelaten af. All good things to those who wait. Haven't I waited long enough now?
Naast mijn computer ligt vanalles. Inspiratieloos blader ik door mijn spullen. Als vanzelf reik ik onder mijn bureaublad en haal de kaarten tevoorschijn. Het schudden geeft me rust, een beetje dan. Natuurlijk trek ik de kaart van de liefde. 'Heb vertrouwen', luidt de boodschap, 'er is geen enkele reden tot bezorgdheid.'
Stilletjes blijf ik zitten. Heb vertrouwen.
Waar ben ik thuis, als het vandaag niet bij jou is?
Mijn computer werkt niet mee, misschien heeft dat te maken met de 135 nieuwe emails die hij binnen probeert te halen. Om redenen die ik nooit begrepen heb, haalt hij ze ook altijd in tweevoud binnen, dus duurt het extra lang. Eigenlijk kan ik niks met mijn computer doen, zelfs niet als hij stopt met mailen. Het hart van mijn computer ligt hier namelijk niet. Eigenlijk is een externe harde schijf meer te vergelijken met zijn hersenen, maar om de een of andere reden voelt het als zijn hart. Mijn eigen hart lijkt ook afwezig. Starend naar een scherm vol zandlopers wacht ik gelaten af. All good things to those who wait. Haven't I waited long enough now?
Naast mijn computer ligt vanalles. Inspiratieloos blader ik door mijn spullen. Als vanzelf reik ik onder mijn bureaublad en haal de kaarten tevoorschijn. Het schudden geeft me rust, een beetje dan. Natuurlijk trek ik de kaart van de liefde. 'Heb vertrouwen', luidt de boodschap, 'er is geen enkele reden tot bezorgdheid.'
Stilletjes blijf ik zitten. Heb vertrouwen.
Waar ben ik thuis, als het vandaag niet bij jou is?
donderdag 29 mei 2008
Liefde is...
Als de avond stroef is
Na een lange dag
Als je weg loopt
Vol frustratie
Als je niets meer zeker weet
Laat mij je vinden
In je doolhof
Ik breng je veilig thuis
Kom hier lief,
Kom bij me
Ik ga niet zomaar weg
Na een lange dag
Als je weg loopt
Vol frustratie
Als je niets meer zeker weet
Laat mij je vinden
In je doolhof
Ik breng je veilig thuis
Kom hier lief,
Kom bij me
Ik ga niet zomaar weg
maandag 26 mei 2008
Als het beestje maar een naam heeft?
Gezocht
Vanaf dinsdag 20 mei is onze lieve poes Teun verdwenen.
Wie heeft hem gezien? Bel ons!
Als ik een kat was die Teun heette zou ik ook weglopen...
donderdag 22 mei 2008
Homeless
Thuis
Waar alle klokken stil staan
Kaarsen ongebrand, muziek onbeluisterd
Boeken ongelezen
Thuis
Waar het stil is
Voelt niet het meer van mij
Als een te klein geworden jas
Thuis
Is een beetje kwijt geraakt
Het is niet meer bij mij
Maar ook nog niet bij jou
Waar alle klokken stil staan
Kaarsen ongebrand, muziek onbeluisterd
Boeken ongelezen
Thuis
Waar het stil is
Voelt niet het meer van mij
Als een te klein geworden jas
Thuis
Is een beetje kwijt geraakt
Het is niet meer bij mij
Maar ook nog niet bij jou
Inspiratie
Waar is de tijd gebleven dat ik depressief was en genoeg materiaal had om over te bloggen?
zaterdag 17 mei 2008
donderdag 15 mei 2008
dinsdag 13 mei 2008
Zomer in Zeeland - Een dagboek-op-verzoek
Vrijdag
Na de theatershow van een goede vriend, wordt me voorgesteld om nog lekker even naar het strand te gaan. Eigenlijk ben ik erg moe, maar het is vrijdag dus ik stem toe. Even later zit ik met mijn lief op een dekentje met een halve fles rum-cola naar de uitwaaiende waxinelichtjes te kijken, voetjes in het zand, een goed gesprek voerend. Ookal is het maan- in plaats van zonlicht, ik voel me ontspannen en de zomer kriebelt onder mijn huid. Eenmaal thuis slaap ik heerlijk.
Zaterdag
Ik ben pas laat wakker en kom moeilijk op gang. Het wordt me met een knuffel en een kus vergeven en ik doe hard mijn best om te helpen bij het klussen wanneer ik eenmaal gedoucht ben. Er gaat een hoop tijd in de boodschappen zitten, maar we zijn samen en we lopen in de zon en dat maakt me blij. Tegen half 5 gaan we dan toch, bepakt en bezakt, écht naar het strand. Ondanks de hitte en de bagage (die genereus van me afgenomen wordt) vind ik het niet erg om door het loeihete zand te ploeteren. Integendeel. Dit is mijn eerste strandhuiservaring, die ik uitgebreid benut door direct als die-hard tot 01.00 uur te blijven zitten. De laatste uren onder een dekentje en met vrienden. Ik begin kleur te krijgen.
Opgeladen door de zon en de wijn blijven we thuis nog tot 5 uur op, drinken wijn en praten.
Zondag
Weer faal ik in het vroeg opstaan. Hij laat me liggen wanneer hij er uit bed gaat, maar door de late wijn is hij ook niet zo klusserig, dus pakken we alleen de tas in en vertrekken we wederom naar het strand. Weer word ik gevrijwaard van het dragen van zware spullen. Gelukkig maar, want het is nog warmer dan gisteren. Ik voel me al bijna bekend met het strandhuisje, al blijf ik maar even uit de weg wanneer de luifel geinstalleerd wordt. Zijn beste vriend is er ook, met vriendin en kinderen. Rennen door het water, spetteren en ijsjes halen zijn nu ineens legaal en we genieten. Vandaag geen hardcore strandgangers, want we moeten dansen dus op tijd weg. Nog helemaal zonnig en zanderig en naar kokosaftersun ruikend lijkt het dansen ten goede te komen. Of misschien zijn het mijn nieuwe schoenen. Hoe dan ook, het gaat lekker en moe en voldaan ploffen we thuis in bed.
Maandag
Tweede Pinksterdag! Nog een hele dag vrij. Ook nu geen geklus, wat erin resulteert dat we ' echt vroeg' op het strand zijn. Gewapend met factor 40 verschans ik me onder de luifel. Welke vrienden worden vandaag aan me voorgesteld? Het blijken de medehuurders van het huisje te zijn, maar ze komen laat en vertrekken niet veel later. Ze zeggen weinig. Menno flirt met het buurmeisje. Ze komt aangekropen, gelokt door het felroze strandsetballetje. Haar neefje komt ook aangekropen, maar hij is ernstiger. De buurmoeders kibbelen met hun echtgenoten en de kinderen. Ze komen om te ontspannen, maar kinderen blijven kinderen. Ik ben zo blij dat we wij zijn en niet zij. Dat verdient een serie zoenen. Ik vind je lief.
Het wordt wat koeler, het waait vandaag. Ik tel kwallen wanneer we door de branding lopen. Eigenlijk speel ik hulpeloos en moet ik gered van de enge kwallen (draken).
Door het afkoelen word ik actiever en ik ren wat rond. We zitten op de rand van het huisje als iedereen weg is en we drinken wijn. Mijn benen zijn rood, ik heb geslapen in de zon. Verliefd op het strand en verliefd op de zon en verliefd op jou. Laten we naar huis gaan.
Na de theatershow van een goede vriend, wordt me voorgesteld om nog lekker even naar het strand te gaan. Eigenlijk ben ik erg moe, maar het is vrijdag dus ik stem toe. Even later zit ik met mijn lief op een dekentje met een halve fles rum-cola naar de uitwaaiende waxinelichtjes te kijken, voetjes in het zand, een goed gesprek voerend. Ookal is het maan- in plaats van zonlicht, ik voel me ontspannen en de zomer kriebelt onder mijn huid. Eenmaal thuis slaap ik heerlijk.
Zaterdag
Ik ben pas laat wakker en kom moeilijk op gang. Het wordt me met een knuffel en een kus vergeven en ik doe hard mijn best om te helpen bij het klussen wanneer ik eenmaal gedoucht ben. Er gaat een hoop tijd in de boodschappen zitten, maar we zijn samen en we lopen in de zon en dat maakt me blij. Tegen half 5 gaan we dan toch, bepakt en bezakt, écht naar het strand. Ondanks de hitte en de bagage (die genereus van me afgenomen wordt) vind ik het niet erg om door het loeihete zand te ploeteren. Integendeel. Dit is mijn eerste strandhuiservaring, die ik uitgebreid benut door direct als die-hard tot 01.00 uur te blijven zitten. De laatste uren onder een dekentje en met vrienden. Ik begin kleur te krijgen.
Opgeladen door de zon en de wijn blijven we thuis nog tot 5 uur op, drinken wijn en praten.
Zondag
Weer faal ik in het vroeg opstaan. Hij laat me liggen wanneer hij er uit bed gaat, maar door de late wijn is hij ook niet zo klusserig, dus pakken we alleen de tas in en vertrekken we wederom naar het strand. Weer word ik gevrijwaard van het dragen van zware spullen. Gelukkig maar, want het is nog warmer dan gisteren. Ik voel me al bijna bekend met het strandhuisje, al blijf ik maar even uit de weg wanneer de luifel geinstalleerd wordt. Zijn beste vriend is er ook, met vriendin en kinderen. Rennen door het water, spetteren en ijsjes halen zijn nu ineens legaal en we genieten. Vandaag geen hardcore strandgangers, want we moeten dansen dus op tijd weg. Nog helemaal zonnig en zanderig en naar kokosaftersun ruikend lijkt het dansen ten goede te komen. Of misschien zijn het mijn nieuwe schoenen. Hoe dan ook, het gaat lekker en moe en voldaan ploffen we thuis in bed.
Maandag
Tweede Pinksterdag! Nog een hele dag vrij. Ook nu geen geklus, wat erin resulteert dat we ' echt vroeg' op het strand zijn. Gewapend met factor 40 verschans ik me onder de luifel. Welke vrienden worden vandaag aan me voorgesteld? Het blijken de medehuurders van het huisje te zijn, maar ze komen laat en vertrekken niet veel later. Ze zeggen weinig. Menno flirt met het buurmeisje. Ze komt aangekropen, gelokt door het felroze strandsetballetje. Haar neefje komt ook aangekropen, maar hij is ernstiger. De buurmoeders kibbelen met hun echtgenoten en de kinderen. Ze komen om te ontspannen, maar kinderen blijven kinderen. Ik ben zo blij dat we wij zijn en niet zij. Dat verdient een serie zoenen. Ik vind je lief.
Het wordt wat koeler, het waait vandaag. Ik tel kwallen wanneer we door de branding lopen. Eigenlijk speel ik hulpeloos en moet ik gered van de enge kwallen (draken).
Door het afkoelen word ik actiever en ik ren wat rond. We zitten op de rand van het huisje als iedereen weg is en we drinken wijn. Mijn benen zijn rood, ik heb geslapen in de zon. Verliefd op het strand en verliefd op de zon en verliefd op jou. Laten we naar huis gaan.
zondag 11 mei 2008
Stug (Voor Liza)
Zonnetje
Komt me zoenen
Liefkoost mijn huid
Met
Lieve warmte
Zonnetje
Maakt alles zacht
Maakt me vrolijk
Vol
Blije liefde
Zonnetje
Droogt mijn wasgoed
Handdoeken stug
Op
Mijn natte huid
dinsdag 6 mei 2008
Schim in mijn hoofd
Noem jij me nog
Veertje
Denk jij nog
Lief?
Spreek je over mij
Nog altijd
Met genegenheid
Of
Verlegenheid
Bij elke gelegenheid
Of nooit meer
Over Veer?
Je dwarrelt soms door mijn gedachten
Dat viel te verwachten
Maar zelfs mijn rijmen
Kan ons nooit meer lijmen
Dwarrel maar verder
Als een onverwachte echo
Van een vage herinnering
- Lieveling?
Blijk ik jou ook
Al haast vergeten
Veertje
Denk jij nog
Lief?
Spreek je over mij
Nog altijd
Met genegenheid
Of
Verlegenheid
Bij elke gelegenheid
Of nooit meer
Over Veer?
Je dwarrelt soms door mijn gedachten
Dat viel te verwachten
Maar zelfs mijn rijmen
Kan ons nooit meer lijmen
Dwarrel maar verder
Als een onverwachte echo
Van een vage herinnering
- Lieveling?
Blijk ik jou ook
Al haast vergeten
maandag 5 mei 2008
... Today we celebrate!
Wat een vrijheid
om niet vrij te zijn
Jij maakt me vrij
Houd me altijd gevangen?
(L)
om niet vrij te zijn
Jij maakt me vrij
Houd me altijd gevangen?
(L)
zondag 4 mei 2008
Today we remember...
niet ik
niet jij
maar ooit
toch wij
in ieder van ons
leeft het besef
wij waren ooit
de goeien
de slechten
de neutralen
maar allen hebben we geleden
vergeet niet
vergeet nooit
ons gezaamlijk verleden
niet jij
maar ooit
toch wij
in ieder van ons
leeft het besef
wij waren ooit
de goeien
de slechten
de neutralen
maar allen hebben we geleden
vergeet niet
vergeet nooit
ons gezaamlijk verleden
Abonneren op:
Posts (Atom)
