woensdagmiddag

In stilte zit ik op de vensterbank
mijn rug tegen koud glas
de radiator tegen mijn kuiten
van dichtbij zijn de bloemen aan de plastic takken zo nep
dat ze mooi zijn in wat ze zijn

glimmende kat van zon op haren
kriebelt langs mijn hand
kou en verveling
vallen best mee
als je je overgeeft