donderdag 18 december 2008
Nog steeds ziek...
Gelukkig maak ik nu wel optimaal gebruik van de kerstboom... ik moet toch ERGENS naar kijken als ik ziek ben...
dinsdag 16 december 2008
Tuurlijk, weer ziek.
Ironisch genoeg heb ik nu weliswaar de tijd om te schrijven, maar niet de helderheid van geest om meer dan een paar regels te realiseren...
dinsdag 9 december 2008
is dit nou wat ze volwassen noemen?
beslis
wat je wilt
hoelang, hoeveel
officieel of zo maar doorgaan?
kunnen we dit of wordt het te zwaar?
bedenk
wat je wilt
wil je ze wel of wil je ze niet?
en hoe doen we dat dan praktisch?
en zij
moet ik aan haar denken
of het maar laten gaan
accepteren dat het nooit meer hetzelfde zal zijn?
begrijp
dat het meer is
wat wil ik doen
alleen of samen? en hoe?
voor het geld of voor de lol
is dit nog toekomst
of is die al begonnen?
is toekomst dan al verleden?
alles draait
door elkaar
met de enige zekerheid
dat ik het ben
die steeds zal moeten kiezen
kom hier
en hou me vast
de wereld doet er niet toe
ik ben bij jou
wat je wilt
hoelang, hoeveel
officieel of zo maar doorgaan?
kunnen we dit of wordt het te zwaar?
bedenk
wat je wilt
wil je ze wel of wil je ze niet?
en hoe doen we dat dan praktisch?
en zij
moet ik aan haar denken
of het maar laten gaan
accepteren dat het nooit meer hetzelfde zal zijn?
begrijp
dat het meer is
wat wil ik doen
alleen of samen? en hoe?
voor het geld of voor de lol
is dit nog toekomst
of is die al begonnen?
is toekomst dan al verleden?
alles draait
door elkaar
met de enige zekerheid
dat ik het ben
die steeds zal moeten kiezen
kom hier
en hou me vast
de wereld doet er niet toe
ik ben bij jou
donderdag 4 december 2008
It's always the coincidental things that change your life forever...
Aan haar gezicht zag ik dat ze het meende. Ik keek haar aan en op dat moment wist ik het: het zou nooit meer hetzelfde zijn. Het voelde alsof er iets diep binnen in me verschoof en op een andere plek viel. Ik slikte en wuifde het weg. Ik begreep het wel. Geen probleem. We gingen over naar een ander onderwerp en alles leek weer zoals voorheen. Maar ergens, ergens was er iets onherroepelijk veranderd...
maandag 1 december 2008
Hoi II - Karma
Half 5 en eindelijk mag ik naar huis. Terwijl mijn collega's nog een half uur doorploeteren loop ik heel cool naar buiten en zwaai nog even naar ze. Terwijl ik mijn telefoon inschakel om te zien welke mensen me allemaal gemist hebben vandaag terwijl ik de zebra oversteek, hoor ik ineens van ergens achter me heel hard mijn naam.
Ijdel als ik ben, stop ik en draai me om. 'Jij woont toch in Vlissingen?' Ehm... ja...
'Oh nou dan kun je wel meerijden als je wilt hoor.' Ehm... ok...
Aarzelend stap ik bij mijn collega in. Weigeren zou onbeleefd zijn. Qua tijd maakt het niet veel uit en ik moet toch bij het station zijn vanwege dat mijn fiets daar staat, bovendien vind ik treinen helemaal niet vervelend, maar ja, stel je voor, anders denkt ze straks dat ik haar niet mag ofzo.
Onderweg blijken we erg gezellig te kunnen kletsen en eigenlijk vliegt de rit voorbij, maar ergens in mijn achterhoofd hoor ik steeds een stemmetje sissen. Dat gaat zo:
Stemmetje: 'Ooooh jij huichelaar!'
Ik: 'Hou je mond!'
'Jij bent zoooo slecht!'
'Nietus, alleen maar praktisch.'
'Oh ja, waarom vertel je haar dan niet dat je d'r dom vindt zoals je op je blog schreef?'
'Nou eh, omdat ze eigenlijk best wel gezellig is.'
'En hoe ga je dat dan volgende keer doen met al je leuke collega's als je haar weer tegenkomt en zij er allemaal bij zijn? Dan kom je niet meer weg met alleen hoi...'
'HOU JE MOND!'
Tegen de tijd dat we bij Vlissingen zijn en ik moet uitstappen ben ik bijna vergeten dat ik haar dom vind. Eigenlijk valt het wel mee. Wat had ik ook alweer tegen haar?
Onhandig kluns ik met mijn boek en mijn broodtrommel (die zooooo stom is) en laat alles drie keer vallen. Zij vangt de trommel heel handig op en geeft hem aan.
Als ik eindelijk uitstap zeg ik: 'nou eh, tot morgen dan maar... ofzo...'
'Ja hoor ik ben er elke dag. Daaaag!'
Ik kijk haar heel erg niet na terwijl ze wegrijdt... In mijn volgend leven kom ik vast terug als naaktslak... ofzo...
Ijdel als ik ben, stop ik en draai me om. 'Jij woont toch in Vlissingen?' Ehm... ja...
'Oh nou dan kun je wel meerijden als je wilt hoor.' Ehm... ok...
Aarzelend stap ik bij mijn collega in. Weigeren zou onbeleefd zijn. Qua tijd maakt het niet veel uit en ik moet toch bij het station zijn vanwege dat mijn fiets daar staat, bovendien vind ik treinen helemaal niet vervelend, maar ja, stel je voor, anders denkt ze straks dat ik haar niet mag ofzo.
Onderweg blijken we erg gezellig te kunnen kletsen en eigenlijk vliegt de rit voorbij, maar ergens in mijn achterhoofd hoor ik steeds een stemmetje sissen. Dat gaat zo:
Stemmetje: 'Ooooh jij huichelaar!'
Ik: 'Hou je mond!'
'Jij bent zoooo slecht!'
'Nietus, alleen maar praktisch.'
'Oh ja, waarom vertel je haar dan niet dat je d'r dom vindt zoals je op je blog schreef?'
'Nou eh, omdat ze eigenlijk best wel gezellig is.'
'En hoe ga je dat dan volgende keer doen met al je leuke collega's als je haar weer tegenkomt en zij er allemaal bij zijn? Dan kom je niet meer weg met alleen hoi...'
'HOU JE MOND!'
Tegen de tijd dat we bij Vlissingen zijn en ik moet uitstappen ben ik bijna vergeten dat ik haar dom vind. Eigenlijk valt het wel mee. Wat had ik ook alweer tegen haar?
Onhandig kluns ik met mijn boek en mijn broodtrommel (die zooooo stom is) en laat alles drie keer vallen. Zij vangt de trommel heel handig op en geeft hem aan.
Als ik eindelijk uitstap zeg ik: 'nou eh, tot morgen dan maar... ofzo...'
'Ja hoor ik ben er elke dag. Daaaag!'
Ik kijk haar heel erg niet na terwijl ze wegrijdt... In mijn volgend leven kom ik vast terug als naaktslak... ofzo...
verzoekje
Goddoapplo Awards
De Goddoapplo awards zijn in het leven geroepen door Pascal en Alexander uit Vlissingen.
Deelnemers maken door middel van het insturen van foto's met een zuur gezicht kans op deze fantastische prijs.
Er zijn twee Goddoapplo awards te verdienen:
-De juryprijs (gekozen door een vakkundige jury van zuurgezichten)
-De publieksprijs (gekozen door stemmen van de bezoekers van de site)
Wij moeten inkomende links genereren voor onze website als opdracht voor school. Mijn vraag aan jou is of je voor een linkje op al jouw websites en weblogs die je hebt kunt zorgen? dan help je ons enorm uit de brand en zijn we je eeuwig dankbaar!
het gaat om de website: http://www.goddoapploawards.tk
vanaf vandaag zou geweldig zijn en het mooiste is over 3 dagen mag je het alweer weghalen, zodat je er geen last van hebt!
Dus een linkje maken op je eigen website en of weblog naar http://www.goddoapploawards.tk
hartelijk bedankt en groeten,
Alexander
De Goddoapplo awards zijn in het leven geroepen door Pascal en Alexander uit Vlissingen.
Deelnemers maken door middel van het insturen van foto's met een zuur gezicht kans op deze fantastische prijs.
Er zijn twee Goddoapplo awards te verdienen:
-De juryprijs (gekozen door een vakkundige jury van zuurgezichten)
-De publieksprijs (gekozen door stemmen van de bezoekers van de site)
Wij moeten inkomende links genereren voor onze website als opdracht voor school. Mijn vraag aan jou is of je voor een linkje op al jouw websites en weblogs die je hebt kunt zorgen? dan help je ons enorm uit de brand en zijn we je eeuwig dankbaar!
het gaat om de website: http://www.goddoapploawards.tk
vanaf vandaag zou geweldig zijn en het mooiste is over 3 dagen mag je het alweer weghalen, zodat je er geen last van hebt!
Dus een linkje maken op je eigen website en of weblog naar http://www.goddoapploawards.tk
hartelijk bedankt en groeten,
Alexander
woensdag 26 november 2008
Kerst - vroege editie
- 26 november: Oefenen van kerstliedjes op het werk
- 12 december: kerstborrel bij uitzendbureau
- 25 december: kerst met familie (en alvast een beetje oud&nieuw)
- 26 december: sinterklaas met rest van de familie (en nog gauw de foto's van de zomervakantie in oktober bekijken)
- 27 december: salsa feest om alvast de zomer in te luiden
woensdag 19 november 2008
Je verzint het (niet)
Uit de kranten van vanmorgen:
Nou, laten we Rob de Nijs er maar heen sturen dan...
De Duitse stad Hameln, bekend van het sprookje van de Rattenvanger van Hamelen, kampt met een rattenplaag.
Nou, laten we Rob de Nijs er maar heen sturen dan...
Hoi
Ik heb ongeveer 250 collega's. De kans is groot dat er dan een paar minder leuke tussen zitten. Die zijn er dan ook. Maar vooral leuke. Hoewel ik ze lang niet allemaal goed ken. Maar die ik wel ken, die zijn wel leuk. Anders wil ik ze vanzelf niet kennen.
Tussen die grotendeels leuke collega's zit helaas ook één helemaal niet leuke. Ze (ja het is natuurlijk een ze, dat heb je met vrouwen hè, die vinden mekaar nooit leuk) is namelijk een beetje dom. Of nee, ze is eigenlijk érg dom. Dat zeggen een heleboel van de leuke collega's. Niet tegen haar natuurlijk, want ze ziet er voor onze mannelijke collega's best aantrekkelijk uit. Diep uitgesneden decolleté en zo. Strakke truitjes, strakke broek - met veel te dikke kont, zeggen wij vrouwen dan, haar dat altijd goed zit, veel make-up en oh ja, meestal in het zwart. Omdat het afkleed natuurlijk, zeggen wij vrouwen dan.
Dus nou ja, pfoe, daar mogen we dan niet van zeggen dat ze dom is, want dan denkt iedereen natuurlijk dat we jaloers zijn. Terwijl er niks is om jaloers te zijn, want ze is dom. Zo dom dat ze ons werk niet kon doen, dus is ze naareen andere afdeling verhuisd. Waar wij dan weer van afhankelijk zijn.
Gelukkig komen we niet vaak direct met haar in contact. Soms loopt ze over de afdeling, maar dan doet zij alsof ze het druk heeft met belangrijke zaken en wij moeten ineens allemaal toevallig net de andere kant op kijken, dus dan hebben we er geen last van. Dat regelen wij vrouwen toch maar even mooi onder elkaar.
Een paar weken geleden kwam ik haar tegen in de supermarkt. We reden bijna tegen elkaar op met onze karretjes. 'Oh, hoi' zei ik. 'Hoi', zei zij ook. Snel liep ik door. Ik had ineens helemaal geen rijst meer nodig. Waarom was ik daar eigenlijk, het was duidelijk dat daar al iemand was en ik heeeeelemaal aan de andere kant van de winkel moest zijn. Ik hoorde haar kind vragen: 'Wie was dat mama?' Ik maakte dat ik weg kwam. Even later bij de kassa stond ze vlakbij me. Snel keken we allebei de andere kant op. Kind had me gezien. 'Kijk mama, daar is ze weer.' Stom kind. We glimlachten en onhandig zeiden we weer hoi. We moesten wel. We waren het sociaal verplicht. Als je één keer gehoid hebt, moet je dat blijven doen. Anders ben je niet sociaal. En sociaal is wenselijk gedrag. En onwenselijk gedrag keuren wij af. Gelukkig schoot het kassameisje op.
Vandaag op m'n werk liep ik nietsvermoedend te doen alsof ik het druk had, toen ik haar ineens tegenkwam. Terwijl iedereen ineens toevallig de andere kant op keek, zeiden wij 'hoi' tegen elkaar. Toen ze weg was, zag ik al mijn leuke collega's naar me kijken. Hun ogen zeiden: 'Waarom zeg jij hoi tegen haar? Ben jij nog wel een leuke collega?' Hun monden bleven dicht, maar het was al te laat. Ik was geveld door een sociale regel...
Tussen die grotendeels leuke collega's zit helaas ook één helemaal niet leuke. Ze (ja het is natuurlijk een ze, dat heb je met vrouwen hè, die vinden mekaar nooit leuk) is namelijk een beetje dom. Of nee, ze is eigenlijk érg dom. Dat zeggen een heleboel van de leuke collega's. Niet tegen haar natuurlijk, want ze ziet er voor onze mannelijke collega's best aantrekkelijk uit. Diep uitgesneden decolleté en zo. Strakke truitjes, strakke broek - met veel te dikke kont, zeggen wij vrouwen dan, haar dat altijd goed zit, veel make-up en oh ja, meestal in het zwart. Omdat het afkleed natuurlijk, zeggen wij vrouwen dan.
Dus nou ja, pfoe, daar mogen we dan niet van zeggen dat ze dom is, want dan denkt iedereen natuurlijk dat we jaloers zijn. Terwijl er niks is om jaloers te zijn, want ze is dom. Zo dom dat ze ons werk niet kon doen, dus is ze naareen andere afdeling verhuisd. Waar wij dan weer van afhankelijk zijn.
Gelukkig komen we niet vaak direct met haar in contact. Soms loopt ze over de afdeling, maar dan doet zij alsof ze het druk heeft met belangrijke zaken en wij moeten ineens allemaal toevallig net de andere kant op kijken, dus dan hebben we er geen last van. Dat regelen wij vrouwen toch maar even mooi onder elkaar.
Een paar weken geleden kwam ik haar tegen in de supermarkt. We reden bijna tegen elkaar op met onze karretjes. 'Oh, hoi' zei ik. 'Hoi', zei zij ook. Snel liep ik door. Ik had ineens helemaal geen rijst meer nodig. Waarom was ik daar eigenlijk, het was duidelijk dat daar al iemand was en ik heeeeelemaal aan de andere kant van de winkel moest zijn. Ik hoorde haar kind vragen: 'Wie was dat mama?' Ik maakte dat ik weg kwam. Even later bij de kassa stond ze vlakbij me. Snel keken we allebei de andere kant op. Kind had me gezien. 'Kijk mama, daar is ze weer.' Stom kind. We glimlachten en onhandig zeiden we weer hoi. We moesten wel. We waren het sociaal verplicht. Als je één keer gehoid hebt, moet je dat blijven doen. Anders ben je niet sociaal. En sociaal is wenselijk gedrag. En onwenselijk gedrag keuren wij af. Gelukkig schoot het kassameisje op.
Vandaag op m'n werk liep ik nietsvermoedend te doen alsof ik het druk had, toen ik haar ineens tegenkwam. Terwijl iedereen ineens toevallig de andere kant op keek, zeiden wij 'hoi' tegen elkaar. Toen ze weg was, zag ik al mijn leuke collega's naar me kijken. Hun ogen zeiden: 'Waarom zeg jij hoi tegen haar? Ben jij nog wel een leuke collega?' Hun monden bleven dicht, maar het was al te laat. Ik was geveld door een sociale regel...
maandag 17 november 2008
1 minuut voor 5
kom naar huis lief
stop met dat gewerk
thuis - hier - wacht ik
de kou sluipt om me heen
en wacht om me te vangen
kom naar huis
en maak me warm
stop met dat gewerk
thuis - hier - wacht ik
de kou sluipt om me heen
en wacht om me te vangen
kom naar huis
en maak me warm
Voor de stilte. (Storm)
In mijn droom vroeg ik: 'Hoe vind ik de stilte terug?
Het antwoord bleef uit. Ik vroeg: 'Hoe kan ik haar vangen?'
Weer werd mijn vraag niet beantwoord.
Ik herhaalde mijn vragen, luider ditmaal, zodat ze nog even in mijn hoofd bleven echoën.
Toen de reactie weer uitbleef, riep ik wanhopig uit: 'Maar hoe zal ik haar ooit kunnen ervaren, kunnen delen, wanneer zij zich niet met woorden laat beschrijven?'
Steeds harder en dwingender zocht ik de stilte, tot ik uitgeput wakker werd.
Even bleef ik liggen en dacht ik na over mijn droom. Niet te lang, de dag wachtte op me.
De volgende nachten ging de droom door, de volgende dagen jachtten zich voort.
In de laatste nacht veranderde mijn droom. Toen ik huilend wilde opgeven, diende zich een antwoord aan. Eén lettergreep slechts, niet eens een echt woord. Zacht, maar onmiskenbaar klonk het: 'Sst.'
Ik werd stil.
Uitgerust en met een glimlach werd ik ditmaal wakker. Alles wat ik nodig had, zat al in mezelf.
Het antwoord bleef uit. Ik vroeg: 'Hoe kan ik haar vangen?'
Weer werd mijn vraag niet beantwoord.
Ik herhaalde mijn vragen, luider ditmaal, zodat ze nog even in mijn hoofd bleven echoën.
Toen de reactie weer uitbleef, riep ik wanhopig uit: 'Maar hoe zal ik haar ooit kunnen ervaren, kunnen delen, wanneer zij zich niet met woorden laat beschrijven?'
Steeds harder en dwingender zocht ik de stilte, tot ik uitgeput wakker werd.
Even bleef ik liggen en dacht ik na over mijn droom. Niet te lang, de dag wachtte op me.
De volgende nachten ging de droom door, de volgende dagen jachtten zich voort.
In de laatste nacht veranderde mijn droom. Toen ik huilend wilde opgeven, diende zich een antwoord aan. Eén lettergreep slechts, niet eens een echt woord. Zacht, maar onmiskenbaar klonk het: 'Sst.'
Ik werd stil.
Uitgerust en met een glimlach werd ik ditmaal wakker. Alles wat ik nodig had, zat al in mezelf.
maandag 10 november 2008
Herfstliedje
schilder mij
in rood en bruin
de geuren
van de herfst
zing mij
in bladgeritsel
en windgewaai
de kleuren
van de herfst
melancholie
ligt nu nog in de sluimer
de wereld weet nog niet
van de herfst
en dat ze eigenlijk sterft
dus
schilder mij
en
zing mij
het pralen van de herfst
in rood en bruin
de geuren
van de herfst
zing mij
in bladgeritsel
en windgewaai
de kleuren
van de herfst
melancholie
ligt nu nog in de sluimer
de wereld weet nog niet
van de herfst
en dat ze eigenlijk sterft
dus
schilder mij
en
zing mij
het pralen van de herfst
donderdag 6 november 2008
Een envelop vol confetti
Wat...?
Ja hoor, de hele vloer bedekt met piepkleine gekleurde snippertjes... wie zoiets bedenkt? Mijn werkgever in samenwerking met het ROC. Jaahaaa, het heugelijke feit dat ik, een HBO-gediplomeerde, nu een MBO-diploma heeft gehaald moet blijkbaar gevierd worden met fijngemalen oudpapier en een uitreiking na werktijd waarbij partner of familie niet aanwezig mogen zijn. Ook niet als het diploma wél enige waarde voor je heeft.
Kom je ook? vroeg mijn leidinggevende. Moet ik? was mijn reactie.
Nu ja, laat ik maar gaan. Omwille van de goodwill. Ik heb alvast mijn beste blouse aangetrokken en speciaal mijn haar gewassen. Wie weet komt er straks zelfs nog mascara aan te pas. Kunnen ze mij niet verwijten dat ik er niet het beste van probeerde te maken.
Vanavond loop ik wel braaf in de pas.
Maar morgen, morgen ga ik echt op zoek. Naar een baan op mijn niveau...
Ja hoor, de hele vloer bedekt met piepkleine gekleurde snippertjes... wie zoiets bedenkt? Mijn werkgever in samenwerking met het ROC. Jaahaaa, het heugelijke feit dat ik, een HBO-gediplomeerde, nu een MBO-diploma heeft gehaald moet blijkbaar gevierd worden met fijngemalen oudpapier en een uitreiking na werktijd waarbij partner of familie niet aanwezig mogen zijn. Ook niet als het diploma wél enige waarde voor je heeft.
Kom je ook? vroeg mijn leidinggevende. Moet ik? was mijn reactie.
Nu ja, laat ik maar gaan. Omwille van de goodwill. Ik heb alvast mijn beste blouse aangetrokken en speciaal mijn haar gewassen. Wie weet komt er straks zelfs nog mascara aan te pas. Kunnen ze mij niet verwijten dat ik er niet het beste van probeerde te maken.
Vanavond loop ik wel braaf in de pas.
Maar morgen, morgen ga ik echt op zoek. Naar een baan op mijn niveau...
zondag 2 november 2008
Brood en spelen - over verbroedering II
Gooi tussen een groep mannen in het zwembad een bal, span een net en ineens begrijpen ze elkaar volledig. Meer dan 'Wow yeah', 'aaaaaw' en een high-five hebben ze niet nodig om te verbroederen.
Brood en spelen - over verbroedering
Mannen zijn overal ter wereld hetzelfde. Loop een willekeurig Cubaans café binnen en ineens is je lief in gesprek met de locals over 'La Naranja Mechánica'. Voetbal dicht de taalbarriere.
dinsdag 28 oktober 2008
Bede
¨Ben je inspiratieloos, depressief, bij de jehova's getuigen of melaats geworden?¨
Neen, maar ik kan bij dezen de heugelijke mededeling doen dat regen in Havana ruikt naar natte honden, urine en sigaren...
Voor het bevrijden van Cuba ben ik reeds te laat - of nog te vroeg -, maar het drinken van Cuba Libre lukt aardig...
Nochthans, ik beloof u beterschap.
Neen, maar ik kan bij dezen de heugelijke mededeling doen dat regen in Havana ruikt naar natte honden, urine en sigaren...
Voor het bevrijden van Cuba ben ik reeds te laat - of nog te vroeg -, maar het drinken van Cuba Libre lukt aardig...
Nochthans, ik beloof u beterschap.
vrijdag 3 oktober 2008
woensdag 1 oktober 2008
Vergeet-me-niet
In de krant las ik vanmorgen dat het vandaag 'vergeet-me-niet-dag' is. Vorig jaar heette dat blijkbaar nog 'vergeet-ze-niet'; een initiatief om ouderen onder de aandacht te brengen. Ouderen die vereenzamen en wegkwijnen in verzorgingstehuizen. Volgens het artikel is het op 7 oktober vergeet-mij-nietjes-dag, ooit vastgelegd door monniken die aan elke dag een bloem koppelden. De schrijver gaat nog even door. Of het toeval is dat deze dagen zo dicht bij elkaar liggen. Over het verkleinwoord in de naam van de bloem en hoe ouderen daarmee als kleine, oude mensjes gezien kunnen worden.
Gisteren, laat in de middag, werd ik gebeld. Of ik maar direct naar het ziekenhuis wilde komen. Met de hele familie hebben we er tot 's avonds laat gezeten. Misschien haalt mijn opa het einde van de week niet.
zondag 21 september 2008
zondag 14 september 2008
Zusje
Je weet dat je oud wordt als je op je 24e verjaardag voor 1 uur op bed ligt... misschien daten we te oude mannen... ;)
Happy birthday little sis.
Happy birthday little sis.
Werk in uitvoering
Het schrijven is niet het probleem, maar anders dan bij een blog heb ik voor een boek wel illustraties nodig...
dinsdag 2 september 2008
maandag 1 september 2008
donderdag 28 augustus 2008
Waarschuwing
Het werken voor bepaalde instanties betekent dat je het recht verliest om blij te zijn met je vakantie en dit te uiten op een door jou verkozen manier.
Sinds ik bij *censuur* werk, blijk ik onbewust toegestemd te hebben in het stukje bij beetje afbrokkelen van mijn menselijkheid.
Blijkbaar heeft *censuur*, wat mij medegedeeld werd door *censuur*, met het 'verzoek' het bericht over mijn vakantie van Feathers te verwijderen.
Laat mijn lot niet het jouwe worden: mocht je ooit gaan werken voor *censuur* zorg dan dat je.... oh shit ze hebben me gevon*censuur*
Sinds ik bij *censuur* werk, blijk ik onbewust toegestemd te hebben in het stukje bij beetje afbrokkelen van mijn menselijkheid.
Blijkbaar heeft *censuur*, wat mij medegedeeld werd door *censuur*, met het 'verzoek' het bericht over mijn vakantie van Feathers te verwijderen.
Laat mijn lot niet het jouwe worden: mocht je ooit gaan werken voor *censuur* zorg dan dat je.... oh shit ze hebben me gevon*censuur*
woensdag 27 augustus 2008
Onjaardag
Persoonlijk begrijp ik het niet helemaal, maar er zijn dus mensen die hun verjaardag NIET vieren. Sterker nog, die het liefst geheim willen houden. Of die het dan misschien toch wel een beetje vieren maar waar ik dan weer niet bij kan zijn. Omdat ik bijvoorbeeld al naar een babyshower moet, of omdat de jarige in het buitenland zit.
Voor al die mensen bij dezen zomaar een felicitatie!
Gelukkige onjaardag Jona, Alex en Carl!
Voor al die mensen bij dezen zomaar een felicitatie!
Gelukkige onjaardag Jona, Alex en Carl!
dinsdag 26 augustus 2008
Tranen
Plots wordt alles onscherp en zijn mijn wangen vochtig. Al wat ik wil is haar in mijn armen nemen. Haar zachtjes strelen en fluisteren dat het goed komt. Ze heeft zó haar best gedaan, dit heeft ze niet verdiend.
Zij is zich niet bewust van hen die haar willen troosten. Afgesloten van de wereld probeert zij haar verdriet en wanhoop de baas te worden. Ineens realiseer ik me dat ik nu moet opstaan. Ik pak mijn spullen bij elkaar en haast me naar buiten.
Terwijl ik de tranen van mijn gezicht veeg, zie ik dat de achterblijvers me bevreemd aankijken.
Licht ontdaan prop ik mijn boek in mijn tas en stap de trein uit.
Ik neem me voor om ooit ook een boek te schrijven waarvan mensen hun omgeving vergeten en hun tranen om de hoofdpersoon vrijelijk laten lopen...
Zij is zich niet bewust van hen die haar willen troosten. Afgesloten van de wereld probeert zij haar verdriet en wanhoop de baas te worden. Ineens realiseer ik me dat ik nu moet opstaan. Ik pak mijn spullen bij elkaar en haast me naar buiten.
Terwijl ik de tranen van mijn gezicht veeg, zie ik dat de achterblijvers me bevreemd aankijken.
Licht ontdaan prop ik mijn boek in mijn tas en stap de trein uit.
Ik neem me voor om ooit ook een boek te schrijven waarvan mensen hun omgeving vergeten en hun tranen om de hoofdpersoon vrijelijk laten lopen...
zondag 24 augustus 2008
Als je moe bent klinkt alles hetzelfde
blablabla
blabla
blablablabla
klets
zeur en zanik
bladibla
en
zus en zo
blabla
blablablabla
klets
zeur en zanik
bladibla
en
zus en zo
zaterdag 23 augustus 2008
Paulusma blundert
Zomer in Nederland, checklist.
- laarzen
- paraplu
- regenpak
- twee stuks van elke diersoort
- veeeel hout en gereedschap...
vrijdag 22 augustus 2008
Terwijl ik de weken aftel
De vermoeidheid blijft tegenwoordig constant op de achtergrond aanwezig. Extra slapen lost niets op, ik kan de oneffenheden van het slaapkamer plafond wel dromen. Bij wijze van spreken dan.
Het is een zeurende gedachte: wordt het geen tijd voor verandering?
Wie weet wat er nog gebracht wordt... voorlopig red ik het nog. Laat eerst de vakantie maar komen... Nog 7...
Het is een zeurende gedachte: wordt het geen tijd voor verandering?
Wie weet wat er nog gebracht wordt... voorlopig red ik het nog. Laat eerst de vakantie maar komen... Nog 7...
woensdag 20 augustus 2008
'Klantvriendelijk 2'
En dan ontvang je van de Postbank je nieuwe creditcard met pincode 1234*.
Zouden ze me dan écht kennen?
*Van die moeilijkheidsgraad in elk geval.
Zouden ze me dan écht kennen?
*Van die moeilijkheidsgraad in elk geval.
dinsdag 19 augustus 2008
maandag 18 augustus 2008
Michel - once again
Ik weet nu dat jij het was, toen die dag in Goes.
Je zult me niet gezien hebben.
Vandaag zag je me echter wel. We hebben kort gesproken, in de trein tussen Arnemuiden en Middelburg.
Je zei dat het je goed gaat. Mijn blijdschap is oprecht.
In die paar niets-maar-alleszeggende woorden werd me een hoop duidelijk.
Middelburg kwam vlug, maar we hadden alles al gezegd. Misschien niet hardop, maar het was genoeg.
Dag Michel, het ga je goed.
Mijn Michel.
Je zult me niet gezien hebben.
Vandaag zag je me echter wel. We hebben kort gesproken, in de trein tussen Arnemuiden en Middelburg.
Je zei dat het je goed gaat. Mijn blijdschap is oprecht.
In die paar niets-maar-alleszeggende woorden werd me een hoop duidelijk.
Middelburg kwam vlug, maar we hadden alles al gezegd. Misschien niet hardop, maar het was genoeg.
Dag Michel, het ga je goed.
Mijn Michel.
zondag 17 augustus 2008
Liefste
Soms is het moeilijk te geloven hoe de dingen lopen.
Soms is het zelfs bijna onmogelijk.
Maar hoe moeilijk dingen soms ook zijn, uiteindelijk blijken ze allemaal iets goeds voort te brengen. "What doesn't kill us, makes us stronger". En hoe!
Dingen, plaatsen, mensen, die ik soms liever gemeden had, hebben mij bij jou gebracht.
Hij, die te veel van mij hield en mij maar moeilijk kon laten gaan; hij, die van niemand hield en verdwaald was in het duister; hij, die van me houdt als een broer; zij, die geen vaste grond verdroeg en ongrijpbaar was; allen die mij een nacht warmte schonken. Zij waren dan eens bitter, dan eens zoet. Maar geen was zoals jij.
Jij maakt mijn leven beter. Was ik de zonnebloem, dan was jij de zon.
Dank je, mijn liefste.
Dank je voor ons.
Soms is het zelfs bijna onmogelijk.
Maar hoe moeilijk dingen soms ook zijn, uiteindelijk blijken ze allemaal iets goeds voort te brengen. "What doesn't kill us, makes us stronger". En hoe!
Dingen, plaatsen, mensen, die ik soms liever gemeden had, hebben mij bij jou gebracht.
Hij, die te veel van mij hield en mij maar moeilijk kon laten gaan; hij, die van niemand hield en verdwaald was in het duister; hij, die van me houdt als een broer; zij, die geen vaste grond verdroeg en ongrijpbaar was; allen die mij een nacht warmte schonken. Zij waren dan eens bitter, dan eens zoet. Maar geen was zoals jij.
Jij maakt mijn leven beter. Was ik de zonnebloem, dan was jij de zon.
Dank je, mijn liefste.
Dank je voor ons.
donderdag 14 augustus 2008
Breakdown
I wish, I wish
I didn't love you
so it wouldn't hurt so much
when you battle with the bottle
when you forget the time
forget the place
when you throw away your reason
and instead of me
you see her face
I didn't love you
so it wouldn't hurt so much
when you battle with the bottle
when you forget the time
forget the place
when you throw away your reason
and instead of me
you see her face
woensdag 13 augustus 2008
Onverwachte rozen
Tijdens het zoeken naar een wasknijper zag ik ineens iets roods in de hoek van mijn kast vandaag. Bewaard maar vergeten kwam jouw kaart tevoorschijn. Een 'scent-a-card' om precies te zijn. De voorkant bedekt met rozenknoppen, binnenin een lief berichtje, met onderstreept IK HOU VAN JOU! x Je Vriendje.
Omdat je er niet bij kon zijn.
Elk jaar deed je dat weer. Elk jaar spraken we af: we doen niet mee aan Valentijn. En elk jaar trapte ik erin.
Je was weg dat jaar. Je smste dat ik in de kast moest kijken, daar had je een cadeautje en een kaart voor me verstopt.
Vanmiddag, toen ik het stickertje op de voorkant van de kaart losmaakte en de geur van rozen weer vrij kwam herinnerde ik me ineens hoe lief je soms kon zijn. Toen. Lang geleden. Maar weer even heel dichtbij...
Omdat je er niet bij kon zijn.
Elk jaar deed je dat weer. Elk jaar spraken we af: we doen niet mee aan Valentijn. En elk jaar trapte ik erin.
Je was weg dat jaar. Je smste dat ik in de kast moest kijken, daar had je een cadeautje en een kaart voor me verstopt.
Vanmiddag, toen ik het stickertje op de voorkant van de kaart losmaakte en de geur van rozen weer vrij kwam herinnerde ik me ineens hoe lief je soms kon zijn. Toen. Lang geleden. Maar weer even heel dichtbij...
maandag 4 augustus 2008
Keaping up appearances
Morgen komt de werkster, dan moeten we dus nog wel even stofzuigen en een doekje over de tafels halen, kussentjes schikken enzo...
dinsdag 29 juli 2008
Jij - Dwangmatigheid: 1-0
Weet jij wel
hoe ontspannen ik bij jou ben?
Met stress en al, dat wel
en met neurotische neigingen
Toch heb ik geen idee
hoeveel treden jouw trap telt
hoe ontspannen ik bij jou ben?
Met stress en al, dat wel
en met neurotische neigingen
Toch heb ik geen idee
hoeveel treden jouw trap telt
maandag 28 juli 2008
'Klantvriendelijk'
Postbank Card aanvragen
Geachte "mevrouw" Kik,
bedankt voor uw aanvraag.
Ehm... vanwaar precies die aanhalingstekens???
Weekbegin
Maandagmorgenregen
Linnen broeken worden nat
Met het hoofd nog bij
Zondagzand en zeewier
Het wordt een lange week
Linnen broeken worden nat
Met het hoofd nog bij
Zondagzand en zeewier
Het wordt een lange week
vrijdag 25 juli 2008
Michel
Ik zag je vandaag. In het voorbijgaan. Of eigenlijk in het tegenkomen. Je had je niet geschoren en je haar achterop je hoofd is wat dunner geworden. Verder was jij gewoon jij. Ik had je al bijna gegroet toen het tot me doordrong dat ik jou al jaren niet gezien of gesproken heb. Wat deed je eigenlijk in Goes? Werk je hier?
Wat doe je tegenwoordig? Hoe gaat het met je?
Dat vroeg ik je allemaal niet. In plaats daarvan liep ik door. Licht geschokt.
Ook jij deed er het zwijgen toe. Heb je me wel gezien? Je keek me in mijn ogen, een fractie van een seconde, maar zag je me echt? Herkende je me?
Was je het eigenlijk wel? Heb ik me niet gewoon vergist?
Tijdens het doorlopen hoopte ik dat je om zou kijken. Me achterna zou komen. Me zou laten weten: 'Ja, ik ben het, ik heb jou ook herkend.'
Maar we liepen beiden door. Zonder omkijken.
Mijn Michel.
Als je het niet was, toch ben je nu in mijn gedachten.
Ik hoop dat het goed met je gaat.
Wat doe je tegenwoordig? Hoe gaat het met je?
Dat vroeg ik je allemaal niet. In plaats daarvan liep ik door. Licht geschokt.
Ook jij deed er het zwijgen toe. Heb je me wel gezien? Je keek me in mijn ogen, een fractie van een seconde, maar zag je me echt? Herkende je me?
Was je het eigenlijk wel? Heb ik me niet gewoon vergist?
Tijdens het doorlopen hoopte ik dat je om zou kijken. Me achterna zou komen. Me zou laten weten: 'Ja, ik ben het, ik heb jou ook herkend.'
Maar we liepen beiden door. Zonder omkijken.
Mijn Michel.
Als je het niet was, toch ben je nu in mijn gedachten.
Ik hoop dat het goed met je gaat.
maandag 21 juli 2008
Uitslapen? Ho maar...
Het probleem met vrije dagen is, dat je zo belachelijk vroeg moet opstaan als je 'er wat aan wilt hebben'.
zondag 20 juli 2008
No excuses
Helaas, niet op vakantie geweest...
Wel ziek geweest, maar dat heeft me nooit eerder tegengehouden.
Geen boek geschreven.
Geen draken bevochten.
Geen jonkheren gered. Vrouwen ook niet.
Geen wereldreis gemaakt.
Geen geneesmiddel voor kanker en HIV gevonden.
Niet de zeven zee-en bevaren.
Geen kind gebaard.
Niet teruggetrokken in een klooster een week lang gemediteerd.
Niet undercover voor de CIA gewerkt. Ook niet voor de FBI. Noch de AIVD.
Geen dagenlang met mijn lief in bed gelegen in pure hartstocht.
Geen problemen met internetverbindingen gehad.
Geen bruiloft bijgewoond.
Geen writersblock.
Het was niet de schuld van mijn moeder. Of mijn zus.
Ik had het niet te druk.
Ik was niet te lui.
Nee, eerlijk is eerlijk. Voor wie het graag anders zag: helaas.
Ik heb geen redenen, alleen maar een feit.
Ik heb gewoon even niet geblogd.
Wel ziek geweest, maar dat heeft me nooit eerder tegengehouden.
Geen boek geschreven.
Geen draken bevochten.
Geen jonkheren gered. Vrouwen ook niet.
Geen wereldreis gemaakt.
Geen geneesmiddel voor kanker en HIV gevonden.
Niet de zeven zee-en bevaren.
Geen kind gebaard.
Niet teruggetrokken in een klooster een week lang gemediteerd.
Niet undercover voor de CIA gewerkt. Ook niet voor de FBI. Noch de AIVD.
Geen dagenlang met mijn lief in bed gelegen in pure hartstocht.
Geen problemen met internetverbindingen gehad.
Geen bruiloft bijgewoond.
Geen writersblock.
Het was niet de schuld van mijn moeder. Of mijn zus.
Ik had het niet te druk.
Ik was niet te lui.
Nee, eerlijk is eerlijk. Voor wie het graag anders zag: helaas.
Ik heb geen redenen, alleen maar een feit.
Ik heb gewoon even niet geblogd.
woensdag 9 juli 2008
Mijn zonnetje
Na regen, werk, vermoeidheid
Met honger, kou en pijn
Kom ik met een glimlach thuis
Het is fijn bij jou te zijn
Met honger, kou en pijn
Kom ik met een glimlach thuis
Het is fijn bij jou te zijn
maandag 7 juli 2008
donderdag 3 juli 2008
Oh ja...
Gelukkig heb ik ook nog wat te vieren terwijl ik ziek thuis zit: vandaag 2 jaar KCC... woehoe...
Vervloekte Murphy
En dan de dag voor je naar Werchter gaat flauwvallen op het toilet op je werk... correctie: de dag voor je naar Werchter ZOU gaan, totdat je flauwviel op het toilet op je werk...
Iemand kaarten kopen?
Iemand kaarten kopen?
vrijdag 27 juni 2008
Klanten - random quotes
'Heel erg bedankt voor het uitleggen juffrouw, het is me nu volkomen duidelijk. Sorry dat ik zo traag van begrip ben...'
'Oh dat geeft niets hoor...'
'Weet u zo voldoende, mevrouw X?'
'Oh... ehm... Nee...?'
'Eh... Heeft u nog meer vragen dan? Of kan ik nog iets verduidelijken?'
'Nee hoor, tot ziens...'
'Goedemiddag, u spreekt met Veerle Kik, wat kan ik voor u doen?'
'Oh... blijkbaar wil ik u alleen een goedemiddag wensen, ik zie het namelijk al... bedankt!'
'Nou, eh, graag gedaan...'
'Oh dat geeft niets hoor...'
'Weet u zo voldoende, mevrouw X?'
'Oh... ehm... Nee...?'
'Eh... Heeft u nog meer vragen dan? Of kan ik nog iets verduidelijken?'
'Nee hoor, tot ziens...'
'Goedemiddag, u spreekt met Veerle Kik, wat kan ik voor u doen?'
'Oh... blijkbaar wil ik u alleen een goedemiddag wensen, ik zie het namelijk al... bedankt!'
'Nou, eh, graag gedaan...'
zondag 22 juni 2008
Tegen elk aannemelijk bod:
Te Koop: 399.738.236 welpies, in prima staat, nooit gebruikt en nog in de verpakking. Af te halen bij Ahold Hoofdkantoor, afdeling supermarkten.
vrijdag 20 juni 2008
donderdag 19 juni 2008
Mij alleen
Ik wilde opstaan
Want jouw wekker ging
Een leegte met jouw vorm
Ontstond naast me
Dit bed is te groot voor mij alleen
Was ik opgestaan
Dan bleef ik wel alleen natuurlijk
Want jij moest op tijd vertrekken
Ik niet vandaag
En dit huis is te groot voor mij alleen
Het lijkt wel
Of ik scheef loop zonder jou
Geen schouder om te leunen
- Of steunen
Het leven lijkt te groot voor mij alleen
Ik wil me met je delen
Zoals ook jij je deelt
Ik wil met jou de zondagen
Waar je naast me bent als ik ontwaak
Want zondag is perfect voor ons alleen
Want jouw wekker ging
Een leegte met jouw vorm
Ontstond naast me
Dit bed is te groot voor mij alleen
Was ik opgestaan
Dan bleef ik wel alleen natuurlijk
Want jij moest op tijd vertrekken
Ik niet vandaag
En dit huis is te groot voor mij alleen
Het lijkt wel
Of ik scheef loop zonder jou
Geen schouder om te leunen
- Of steunen
Het leven lijkt te groot voor mij alleen
Ik wil me met je delen
Zoals ook jij je deelt
Ik wil met jou de zondagen
Waar je naast me bent als ik ontwaak
Want zondag is perfect voor ons alleen
zaterdag 14 juni 2008
Verkoper 1 - omdat je af en toe toch vrouw bent
Ineens is het niet meer koud en dus zijn mijn broeken niet meer geschikt voor dagelijks gebruik. Hoewel de airco belachelijk hoog staat op mijn werk, ziet een winterbroek met zomerschoentjes er toch eigenlijk echt niet uit. Aangezien ik een hele dag alleen ben en er geen ontbijt in huis is, ga ik na het douchen maar direct de stad in. Onbewust loop ik door naar een winkel waar ik officieel nooit wat vind, maar de laatste jaren toch stiekem best een hoop heb weggehaald. Ik loop langs de rekken en ontdek meteen een broek die me bevalt. Hm... alleen maat XS of S. Anders wordt het L en dat is ZEKER te groot. Ik zoek alvast een broek die op Broek 1 lijkt en neem die mee in maat M. Bij de paskamers staan een paar vrouwen vrouw te wezen en over stiksels of kleur of weet-ik-veel-wat te praten, al draaiend voor de spiegel. De paniek moet op mijn gezicht te lezen geweest zijn, want de verkoper komt me gelijk helpen. 'Ik heb hier aan de andere kant ook nog hokjes hoor...' Pfioew...
Ik haal Broek 1 van de hanger en zonder mijn schoenen uit te trekken (gemak is mijn leidende koopmotief) trek ik hem aan. Hij past. Voor de zekerheid zoek ik de spiegel op (waarom hangen die BUITEN het hokje?). Op zich bevalt Broek 1 me wel, maar hoewel ik er nooit eerder last van gehad heb, verdenk ik mezelf er altijd van stiekem toch meer vrouw te zijn dan ik toegeef en wie weet wel te snel denk dat iets past. Daarom pas ik broek 2 (zonder hoofdletter) in maat M ook nog maar even. Een broek kopen die ik niet draag zou tenslotte onzin zijn.
Dan bemoeit de verkoper zich er ineens mee. 'Oh die zit wel goed he?' Wat? Oh... Tja, een mannenmening is wel belangrijk natuurlijk... Toch weerhoudt hij me er niet van om broek 2 aan te trekken. Broek 2 is het duidelijk niet. Hij is te lang, te wijd bij de pijpen en tja... hij is niet Broek 1. De verkoper biedt aan Broek 1 in een andere kleur voor me te halen, Broek 1b zeg maar. In een andere maat. Welke ik aan heb? S. Of ik dus een maat kleiner wil? ...
Ok, pak Broek 1 maar in. Deze verkoper heeft zojuist mijn hart gestolen. Gelukkig blijf ik heel cool en zeg met een stalen gezicht: 'Nee doe maar een M'etje.' Wanneer hij terugkomt met Broek 1b heb ik eigenlijk al besloten. Broek 1b gaat onverrichter zake terug naar het rek. Hij vertelt me ook nog een keer dat deze stof nog wel een halve tot een hele maat uitrekt en dat elke maat die ik nu groter neem dus uiteindelijk te groot zou zijn...
Ja, ik heb me laten inpakken door de verkoper. En Broek 1 ook maar gelijk, toen hij toch bezig was. Hij is geweldig. Van nu af aan noem ik de verkoper Verkoper 1.
Ik haal Broek 1 van de hanger en zonder mijn schoenen uit te trekken (gemak is mijn leidende koopmotief) trek ik hem aan. Hij past. Voor de zekerheid zoek ik de spiegel op (waarom hangen die BUITEN het hokje?). Op zich bevalt Broek 1 me wel, maar hoewel ik er nooit eerder last van gehad heb, verdenk ik mezelf er altijd van stiekem toch meer vrouw te zijn dan ik toegeef en wie weet wel te snel denk dat iets past. Daarom pas ik broek 2 (zonder hoofdletter) in maat M ook nog maar even. Een broek kopen die ik niet draag zou tenslotte onzin zijn.
Dan bemoeit de verkoper zich er ineens mee. 'Oh die zit wel goed he?' Wat? Oh... Tja, een mannenmening is wel belangrijk natuurlijk... Toch weerhoudt hij me er niet van om broek 2 aan te trekken. Broek 2 is het duidelijk niet. Hij is te lang, te wijd bij de pijpen en tja... hij is niet Broek 1. De verkoper biedt aan Broek 1 in een andere kleur voor me te halen, Broek 1b zeg maar. In een andere maat. Welke ik aan heb? S. Of ik dus een maat kleiner wil? ...
Ok, pak Broek 1 maar in. Deze verkoper heeft zojuist mijn hart gestolen. Gelukkig blijf ik heel cool en zeg met een stalen gezicht: 'Nee doe maar een M'etje.' Wanneer hij terugkomt met Broek 1b heb ik eigenlijk al besloten. Broek 1b gaat onverrichter zake terug naar het rek. Hij vertelt me ook nog een keer dat deze stof nog wel een halve tot een hele maat uitrekt en dat elke maat die ik nu groter neem dus uiteindelijk te groot zou zijn...
Ja, ik heb me laten inpakken door de verkoper. En Broek 1 ook maar gelijk, toen hij toch bezig was. Hij is geweldig. Van nu af aan noem ik de verkoper Verkoper 1.
vrijdag 13 juni 2008
donderdag 12 juni 2008
zondag 8 juni 2008
vrijdag 6 juni 2008
dinsdag 3 juni 2008
Bevalt het?
EEN OP ZES VROUWEN ONGELUKKIG MET BEVALLING
Een op de zes vrouwen die een kind ter wereld hebben gebracht, is drie jaar later niet gelukkig met de manier waarop de bevalling is verlopen. (...) De kans op een slechte ervaring is groter, als vrouwen naar een gynaecoloog zijn verwezen of in het ziekenhuis zijn bevallen. Ook vrouwen die een keizersnee of kunstverlossing hebben gehad of slecht met de pijn konden omgaan, zijn ontevredener.
~ Metro 03-06-2008
Ehm... moet de titel dan niet zijn: ALLE vrouwen ongelukkig met bevalling?
zondag 1 juni 2008
Zondag
Maak jij mijn fiets
met gereedschap en
buiten op de stoep
Dan zal ik
de boontjes schoonmaken
in de keuken
Soms is het best lekker
om rolpatronen
te bevestigen
met gereedschap en
buiten op de stoep
Dan zal ik
de boontjes schoonmaken
in de keuken
Soms is het best lekker
om rolpatronen
te bevestigen
zaterdag 31 mei 2008
Homeless II
Het is hier stil, ik hoor alleen mezelf.
Mijn computer werkt niet mee, misschien heeft dat te maken met de 135 nieuwe emails die hij binnen probeert te halen. Om redenen die ik nooit begrepen heb, haalt hij ze ook altijd in tweevoud binnen, dus duurt het extra lang. Eigenlijk kan ik niks met mijn computer doen, zelfs niet als hij stopt met mailen. Het hart van mijn computer ligt hier namelijk niet. Eigenlijk is een externe harde schijf meer te vergelijken met zijn hersenen, maar om de een of andere reden voelt het als zijn hart. Mijn eigen hart lijkt ook afwezig. Starend naar een scherm vol zandlopers wacht ik gelaten af. All good things to those who wait. Haven't I waited long enough now?
Naast mijn computer ligt vanalles. Inspiratieloos blader ik door mijn spullen. Als vanzelf reik ik onder mijn bureaublad en haal de kaarten tevoorschijn. Het schudden geeft me rust, een beetje dan. Natuurlijk trek ik de kaart van de liefde. 'Heb vertrouwen', luidt de boodschap, 'er is geen enkele reden tot bezorgdheid.'
Stilletjes blijf ik zitten. Heb vertrouwen.
Waar ben ik thuis, als het vandaag niet bij jou is?
Mijn computer werkt niet mee, misschien heeft dat te maken met de 135 nieuwe emails die hij binnen probeert te halen. Om redenen die ik nooit begrepen heb, haalt hij ze ook altijd in tweevoud binnen, dus duurt het extra lang. Eigenlijk kan ik niks met mijn computer doen, zelfs niet als hij stopt met mailen. Het hart van mijn computer ligt hier namelijk niet. Eigenlijk is een externe harde schijf meer te vergelijken met zijn hersenen, maar om de een of andere reden voelt het als zijn hart. Mijn eigen hart lijkt ook afwezig. Starend naar een scherm vol zandlopers wacht ik gelaten af. All good things to those who wait. Haven't I waited long enough now?
Naast mijn computer ligt vanalles. Inspiratieloos blader ik door mijn spullen. Als vanzelf reik ik onder mijn bureaublad en haal de kaarten tevoorschijn. Het schudden geeft me rust, een beetje dan. Natuurlijk trek ik de kaart van de liefde. 'Heb vertrouwen', luidt de boodschap, 'er is geen enkele reden tot bezorgdheid.'
Stilletjes blijf ik zitten. Heb vertrouwen.
Waar ben ik thuis, als het vandaag niet bij jou is?
donderdag 29 mei 2008
Liefde is...
Als de avond stroef is
Na een lange dag
Als je weg loopt
Vol frustratie
Als je niets meer zeker weet
Laat mij je vinden
In je doolhof
Ik breng je veilig thuis
Kom hier lief,
Kom bij me
Ik ga niet zomaar weg
Na een lange dag
Als je weg loopt
Vol frustratie
Als je niets meer zeker weet
Laat mij je vinden
In je doolhof
Ik breng je veilig thuis
Kom hier lief,
Kom bij me
Ik ga niet zomaar weg
maandag 26 mei 2008
Als het beestje maar een naam heeft?
Gezocht
Vanaf dinsdag 20 mei is onze lieve poes Teun verdwenen.
Wie heeft hem gezien? Bel ons!
Als ik een kat was die Teun heette zou ik ook weglopen...
donderdag 22 mei 2008
Homeless
Thuis
Waar alle klokken stil staan
Kaarsen ongebrand, muziek onbeluisterd
Boeken ongelezen
Thuis
Waar het stil is
Voelt niet het meer van mij
Als een te klein geworden jas
Thuis
Is een beetje kwijt geraakt
Het is niet meer bij mij
Maar ook nog niet bij jou
Waar alle klokken stil staan
Kaarsen ongebrand, muziek onbeluisterd
Boeken ongelezen
Thuis
Waar het stil is
Voelt niet het meer van mij
Als een te klein geworden jas
Thuis
Is een beetje kwijt geraakt
Het is niet meer bij mij
Maar ook nog niet bij jou
Inspiratie
Waar is de tijd gebleven dat ik depressief was en genoeg materiaal had om over te bloggen?
zaterdag 17 mei 2008
donderdag 15 mei 2008
dinsdag 13 mei 2008
Zomer in Zeeland - Een dagboek-op-verzoek
Vrijdag
Na de theatershow van een goede vriend, wordt me voorgesteld om nog lekker even naar het strand te gaan. Eigenlijk ben ik erg moe, maar het is vrijdag dus ik stem toe. Even later zit ik met mijn lief op een dekentje met een halve fles rum-cola naar de uitwaaiende waxinelichtjes te kijken, voetjes in het zand, een goed gesprek voerend. Ookal is het maan- in plaats van zonlicht, ik voel me ontspannen en de zomer kriebelt onder mijn huid. Eenmaal thuis slaap ik heerlijk.
Zaterdag
Ik ben pas laat wakker en kom moeilijk op gang. Het wordt me met een knuffel en een kus vergeven en ik doe hard mijn best om te helpen bij het klussen wanneer ik eenmaal gedoucht ben. Er gaat een hoop tijd in de boodschappen zitten, maar we zijn samen en we lopen in de zon en dat maakt me blij. Tegen half 5 gaan we dan toch, bepakt en bezakt, écht naar het strand. Ondanks de hitte en de bagage (die genereus van me afgenomen wordt) vind ik het niet erg om door het loeihete zand te ploeteren. Integendeel. Dit is mijn eerste strandhuiservaring, die ik uitgebreid benut door direct als die-hard tot 01.00 uur te blijven zitten. De laatste uren onder een dekentje en met vrienden. Ik begin kleur te krijgen.
Opgeladen door de zon en de wijn blijven we thuis nog tot 5 uur op, drinken wijn en praten.
Zondag
Weer faal ik in het vroeg opstaan. Hij laat me liggen wanneer hij er uit bed gaat, maar door de late wijn is hij ook niet zo klusserig, dus pakken we alleen de tas in en vertrekken we wederom naar het strand. Weer word ik gevrijwaard van het dragen van zware spullen. Gelukkig maar, want het is nog warmer dan gisteren. Ik voel me al bijna bekend met het strandhuisje, al blijf ik maar even uit de weg wanneer de luifel geinstalleerd wordt. Zijn beste vriend is er ook, met vriendin en kinderen. Rennen door het water, spetteren en ijsjes halen zijn nu ineens legaal en we genieten. Vandaag geen hardcore strandgangers, want we moeten dansen dus op tijd weg. Nog helemaal zonnig en zanderig en naar kokosaftersun ruikend lijkt het dansen ten goede te komen. Of misschien zijn het mijn nieuwe schoenen. Hoe dan ook, het gaat lekker en moe en voldaan ploffen we thuis in bed.
Maandag
Tweede Pinksterdag! Nog een hele dag vrij. Ook nu geen geklus, wat erin resulteert dat we ' echt vroeg' op het strand zijn. Gewapend met factor 40 verschans ik me onder de luifel. Welke vrienden worden vandaag aan me voorgesteld? Het blijken de medehuurders van het huisje te zijn, maar ze komen laat en vertrekken niet veel later. Ze zeggen weinig. Menno flirt met het buurmeisje. Ze komt aangekropen, gelokt door het felroze strandsetballetje. Haar neefje komt ook aangekropen, maar hij is ernstiger. De buurmoeders kibbelen met hun echtgenoten en de kinderen. Ze komen om te ontspannen, maar kinderen blijven kinderen. Ik ben zo blij dat we wij zijn en niet zij. Dat verdient een serie zoenen. Ik vind je lief.
Het wordt wat koeler, het waait vandaag. Ik tel kwallen wanneer we door de branding lopen. Eigenlijk speel ik hulpeloos en moet ik gered van de enge kwallen (draken).
Door het afkoelen word ik actiever en ik ren wat rond. We zitten op de rand van het huisje als iedereen weg is en we drinken wijn. Mijn benen zijn rood, ik heb geslapen in de zon. Verliefd op het strand en verliefd op de zon en verliefd op jou. Laten we naar huis gaan.
Na de theatershow van een goede vriend, wordt me voorgesteld om nog lekker even naar het strand te gaan. Eigenlijk ben ik erg moe, maar het is vrijdag dus ik stem toe. Even later zit ik met mijn lief op een dekentje met een halve fles rum-cola naar de uitwaaiende waxinelichtjes te kijken, voetjes in het zand, een goed gesprek voerend. Ookal is het maan- in plaats van zonlicht, ik voel me ontspannen en de zomer kriebelt onder mijn huid. Eenmaal thuis slaap ik heerlijk.
Zaterdag
Ik ben pas laat wakker en kom moeilijk op gang. Het wordt me met een knuffel en een kus vergeven en ik doe hard mijn best om te helpen bij het klussen wanneer ik eenmaal gedoucht ben. Er gaat een hoop tijd in de boodschappen zitten, maar we zijn samen en we lopen in de zon en dat maakt me blij. Tegen half 5 gaan we dan toch, bepakt en bezakt, écht naar het strand. Ondanks de hitte en de bagage (die genereus van me afgenomen wordt) vind ik het niet erg om door het loeihete zand te ploeteren. Integendeel. Dit is mijn eerste strandhuiservaring, die ik uitgebreid benut door direct als die-hard tot 01.00 uur te blijven zitten. De laatste uren onder een dekentje en met vrienden. Ik begin kleur te krijgen.
Opgeladen door de zon en de wijn blijven we thuis nog tot 5 uur op, drinken wijn en praten.
Zondag
Weer faal ik in het vroeg opstaan. Hij laat me liggen wanneer hij er uit bed gaat, maar door de late wijn is hij ook niet zo klusserig, dus pakken we alleen de tas in en vertrekken we wederom naar het strand. Weer word ik gevrijwaard van het dragen van zware spullen. Gelukkig maar, want het is nog warmer dan gisteren. Ik voel me al bijna bekend met het strandhuisje, al blijf ik maar even uit de weg wanneer de luifel geinstalleerd wordt. Zijn beste vriend is er ook, met vriendin en kinderen. Rennen door het water, spetteren en ijsjes halen zijn nu ineens legaal en we genieten. Vandaag geen hardcore strandgangers, want we moeten dansen dus op tijd weg. Nog helemaal zonnig en zanderig en naar kokosaftersun ruikend lijkt het dansen ten goede te komen. Of misschien zijn het mijn nieuwe schoenen. Hoe dan ook, het gaat lekker en moe en voldaan ploffen we thuis in bed.
Maandag
Tweede Pinksterdag! Nog een hele dag vrij. Ook nu geen geklus, wat erin resulteert dat we ' echt vroeg' op het strand zijn. Gewapend met factor 40 verschans ik me onder de luifel. Welke vrienden worden vandaag aan me voorgesteld? Het blijken de medehuurders van het huisje te zijn, maar ze komen laat en vertrekken niet veel later. Ze zeggen weinig. Menno flirt met het buurmeisje. Ze komt aangekropen, gelokt door het felroze strandsetballetje. Haar neefje komt ook aangekropen, maar hij is ernstiger. De buurmoeders kibbelen met hun echtgenoten en de kinderen. Ze komen om te ontspannen, maar kinderen blijven kinderen. Ik ben zo blij dat we wij zijn en niet zij. Dat verdient een serie zoenen. Ik vind je lief.
Het wordt wat koeler, het waait vandaag. Ik tel kwallen wanneer we door de branding lopen. Eigenlijk speel ik hulpeloos en moet ik gered van de enge kwallen (draken).
Door het afkoelen word ik actiever en ik ren wat rond. We zitten op de rand van het huisje als iedereen weg is en we drinken wijn. Mijn benen zijn rood, ik heb geslapen in de zon. Verliefd op het strand en verliefd op de zon en verliefd op jou. Laten we naar huis gaan.
zondag 11 mei 2008
Stug (Voor Liza)
Zonnetje
Komt me zoenen
Liefkoost mijn huid
Met
Lieve warmte
Zonnetje
Maakt alles zacht
Maakt me vrolijk
Vol
Blije liefde
Zonnetje
Droogt mijn wasgoed
Handdoeken stug
Op
Mijn natte huid
dinsdag 6 mei 2008
Schim in mijn hoofd
Noem jij me nog
Veertje
Denk jij nog
Lief?
Spreek je over mij
Nog altijd
Met genegenheid
Of
Verlegenheid
Bij elke gelegenheid
Of nooit meer
Over Veer?
Je dwarrelt soms door mijn gedachten
Dat viel te verwachten
Maar zelfs mijn rijmen
Kan ons nooit meer lijmen
Dwarrel maar verder
Als een onverwachte echo
Van een vage herinnering
- Lieveling?
Blijk ik jou ook
Al haast vergeten
Veertje
Denk jij nog
Lief?
Spreek je over mij
Nog altijd
Met genegenheid
Of
Verlegenheid
Bij elke gelegenheid
Of nooit meer
Over Veer?
Je dwarrelt soms door mijn gedachten
Dat viel te verwachten
Maar zelfs mijn rijmen
Kan ons nooit meer lijmen
Dwarrel maar verder
Als een onverwachte echo
Van een vage herinnering
- Lieveling?
Blijk ik jou ook
Al haast vergeten
maandag 5 mei 2008
... Today we celebrate!
Wat een vrijheid
om niet vrij te zijn
Jij maakt me vrij
Houd me altijd gevangen?
(L)
om niet vrij te zijn
Jij maakt me vrij
Houd me altijd gevangen?
(L)
zondag 4 mei 2008
Today we remember...
niet ik
niet jij
maar ooit
toch wij
in ieder van ons
leeft het besef
wij waren ooit
de goeien
de slechten
de neutralen
maar allen hebben we geleden
vergeet niet
vergeet nooit
ons gezaamlijk verleden
niet jij
maar ooit
toch wij
in ieder van ons
leeft het besef
wij waren ooit
de goeien
de slechten
de neutralen
maar allen hebben we geleden
vergeet niet
vergeet nooit
ons gezaamlijk verleden
maandag 28 april 2008
Always lookin' on the bright side...
Gelukkig had ik geen make-up op, dan kon dat tenminste niet uitlopen...
zaterdag 26 april 2008
Buiten spelen
Zaterdag
is zonnig
en heerlijk lang, want
ik ben vroeg opgestaan
een beetje als een zondag
maar dan met alle winkels open
en nog lekker veel weekend
voor ons uit
geniet ervan
dan geniet ik van jou
kom
ga mee naar buiten
is zonnig
en heerlijk lang, want
ik ben vroeg opgestaan
een beetje als een zondag
maar dan met alle winkels open
en nog lekker veel weekend
voor ons uit
geniet ervan
dan geniet ik van jou
kom
ga mee naar buiten
donderdag 24 april 2008
zondag 20 april 2008
donderdag 17 april 2008
woensdag 16 april 2008
Gedagdroom
Ook hier vertoon ik SOG. De rust die ik mezelf beloofde omdat ik geen afleiding van huishouden, katten en andere nutteloosheid zou ondervinden, heeft mij nog niet in haar grip. Zij zijn vervangen door iets sterkers.
Jij bent overal, juist omdat je er niet bent...
Jij bent overal, juist omdat je er niet bent...
dinsdag 15 april 2008
Brieven aan mijn lief
Beste Menno,
Namens alle klanten van het KCC wil ik u bij dezen verzoeken de balans te herstellen. Aangezien het privéleven van een van de klantadviseurs danig in gelukkigheid is verbeterd, merken wij dat zij net iets strenger reageert dan wij gewoon zijn aan de telefoon.
Hopende dat u begrip voor ons standpunt kunt opbrengen,
Met vriendelijke groet.
Namens alle klanten van het KCC wil ik u bij dezen verzoeken de balans te herstellen. Aangezien het privéleven van een van de klantadviseurs danig in gelukkigheid is verbeterd, merken wij dat zij net iets strenger reageert dan wij gewoon zijn aan de telefoon.
Hopende dat u begrip voor ons standpunt kunt opbrengen,
Met vriendelijke groet.
donderdag 10 april 2008
Seizoenen
'Zijn jullie al lang samen?'
'Het begon toen er 10 cm sneeuw lag, nu loop ik in een T-shirtje buiten...'
'Oh, twee weken dus...'
'Het begon toen er 10 cm sneeuw lag, nu loop ik in een T-shirtje buiten...'
'Oh, twee weken dus...'
Vadertje en Moedertje
Zullen we samen spelen?
Dan deden we dat jij mij lief vond
en dat ik bij je kwam eten.
Zullen we samen spelen?
Jij was dan aan het werk
met de computer en
aan 't bellen
En ik was aan het lezen op de bank
en stiekem naar je aan 't kijken.
Zullen we samen spelen?
Dan gingen we praten over
Grote Mensen-dingen
en dan zeiden we 'ik hou van jou'
Dan deden we dat jij mij lief vond
en dat ik bij je kwam eten.
Zullen we samen spelen?
Jij was dan aan het werk
met de computer en
aan 't bellen
En ik was aan het lezen op de bank
en stiekem naar je aan 't kijken.
Zullen we samen spelen?
Dan gingen we praten over
Grote Mensen-dingen
en dan zeiden we 'ik hou van jou'
woensdag 9 april 2008
De fanclub blijft groeien
Is het een goed, of juist een slecht teken wanneer je op je werk aangesproken wordt over je weblog? ;)
zondag 6 april 2008
Ik geloof in woorden
Lief bn & bw I beminnelijk; bemind, dierbaar, waard, aardig; gaarne II o [-ven] beminde; geluk; voor ~ nemen, genoegen nemen met; net zo ~ of wel zo ~, liever; lieve, (in uitroepen) goede liefda'dig bn aan behoeftigen gevend liefde v [-s, -n] warme genegenheid; opofferingsgezindheid; warme belangstelling; (fig.) geliefde
En toch zijn ze nietszeggend vergeleken met de blik in je ogen.
zaterdag 5 april 2008
Lente
Een weide vol met witgesokte zwarte lammetjes.
Zo jammer dat het later allemaal zwarte schapen worden...
Zo jammer dat het later allemaal zwarte schapen worden...
donderdag 3 april 2008
woensdag 2 april 2008
MSN-poëzie
hoi harde werker. of ben je tuus?
je kan natuurlijk ook thuis hard aan't werk zijn
of op je werk niets doen
in dat geval zou ik ook niet weten wat je met zo'n aanhef kan.
ik hef bij deze de aanhef op.
al die ophef
over een aanhef
dag harde werker
wel thuis
~Jonathan P.
dinsdag 1 april 2008
zaterdag 29 maart 2008
donderdag 27 maart 2008
Één nacht alleen
mag ik van je dromen?
ben naam'lijk nogal moe
moet nog even bijkomen
mogen mijn ogen toe?
ben naam'lijk nogal moe
moet nog even bijkomen
mogen mijn ogen toe?
woensdag 26 maart 2008
Voor Suz, ik moet je inderdaad wat vertellen
It's like, you know, like totally! I mean, like, oeps, so I was like, whatever, but you know, it's like totally random and stuff. So now I'm all like, oh shit, and it's just all so, like, you know...
(Ik mis je, Suzy Q, like, totally)
(Ik mis je, Suzy Q, like, totally)
dinsdag 25 maart 2008
Hoe was het paasweekend?
Damn right I'm good in bed...
I can sleep all day
That's my story and I'm sticking to it!
I can sleep all day
That's my story and I'm sticking to it!
vrijdag 21 maart 2008
BloggersBlog
Speciaal voor Jonathan, die meer briljante ideeën heeft dan uitgevoerd kunnen worden: BloggersBlog. Belachelijke ideeën kun je nooit te serieus nemen!
donderdag 20 maart 2008
Deze is wel voor jou
hoe erg je ook je best doet
ik zal je niet haten
hoe erg je het ook wilt
mijn schrijven gaat niet over jou
tel je zegeningen
ik tel ze ied're dag
laat mij los
- en met rust
haal de sluiers van je ogen
laat de leugens los
jij weet dat ik er voor je was
dat ik me zelfs nu aan mijn woord houd
tel je zegeningen
en tel ze ied're dag
maar laat mij los
- en met rust
ik zal jou niet haten
al doe je zo je best
laat de laatste nu de laatste zijn
maak mij niet de bron van enkel pijn
toe, tel je zegeningen
zoals ik altijd zei
laat mij los, alstjeblieft
- en met rust
gooi met modder als dat je helpt
maar onthoud dat als je modder gooit
je zelf nooit schoon blijft
hou van jezelf, en doe het met overtuiging
tel je zegeningen lief
tel ze ied're dag
maar laat mij los
- en met rust
ik zal jou niet haten
en niemand dat laten doen
ik gun jouw je keuzes
maar die zijn niet mijn weg
dus tel je zegeningen
ik tel ze ied're dag
maar ik laat je los
- en met rust
doe je dat ook voor mij?
ik zal je niet haten
hoe erg je het ook wilt
mijn schrijven gaat niet over jou
tel je zegeningen
ik tel ze ied're dag
laat mij los
- en met rust
haal de sluiers van je ogen
laat de leugens los
jij weet dat ik er voor je was
dat ik me zelfs nu aan mijn woord houd
tel je zegeningen
en tel ze ied're dag
maar laat mij los
- en met rust
ik zal jou niet haten
al doe je zo je best
laat de laatste nu de laatste zijn
maak mij niet de bron van enkel pijn
toe, tel je zegeningen
zoals ik altijd zei
laat mij los, alstjeblieft
- en met rust
gooi met modder als dat je helpt
maar onthoud dat als je modder gooit
je zelf nooit schoon blijft
hou van jezelf, en doe het met overtuiging
tel je zegeningen lief
tel ze ied're dag
maar laat mij los
- en met rust
ik zal jou niet haten
en niemand dat laten doen
ik gun jouw je keuzes
maar die zijn niet mijn weg
dus tel je zegeningen
ik tel ze ied're dag
maar ik laat je los
- en met rust
doe je dat ook voor mij?
woensdag 19 maart 2008
maandag 17 maart 2008
Interactie!
Aan mijn geliefde lezers,
Zoals u wellicht is opgevallen, is de lay-out vandaag drastisch aangepast.
Graag zou ik van u vernemen hoe u dit bevalt. Enkele suggesties:
Ja geweldig! Niks meer aan doen!
Jakkes, standaard was beter...
Hmmm... ik ken iemand die iemand kent die wel een mooie lay-out voor je kan maken...
Who cares? Zolang de content maar hetzelfde blijft.
Goed begin, maar...
Vanzelfsprekend zijn andere reacties ook meer dan welkom.
Hopende u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben, verblijf ik, wachtende op uw inbreng,
Feather a.k.a. Veer
Zoals u wellicht is opgevallen, is de lay-out vandaag drastisch aangepast.
Graag zou ik van u vernemen hoe u dit bevalt. Enkele suggesties:
Ja geweldig! Niks meer aan doen!
Jakkes, standaard was beter...
Hmmm... ik ken iemand die iemand kent die wel een mooie lay-out voor je kan maken...
Who cares? Zolang de content maar hetzelfde blijft.
Goed begin, maar...
Vanzelfsprekend zijn andere reacties ook meer dan welkom.
Hopende u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben, verblijf ik, wachtende op uw inbreng,
Feather a.k.a. Veer
zondag 16 maart 2008
Ik ben geen 25 meer ofzo hoor!
Natuuuuuurlijk blijf je op je verjaardagsfeest bij de ex van je vriendin slapen, en natuuuuuuuurlijk kom je de andere dag op dansles niet alleen hem maar ook je Grote Liefde tegen, en natuuuuuuuuuuuurlijk wordt er met je geflirt door een van de andere danspartners die zegt dat je van die zachte handen hebt... en natuuuuuuuuuuuuuuuuuuuurlijk ben je veel te moe om er een zinnige draai aan te kunnen geven...
Dit wordt me teveel, ik ga slapen...
Dit wordt me teveel, ik ga slapen...
zaterdag 15 maart 2008
Kiss
Wat krijg je als je een legendarisch rockster kruist met een playboy model?
I don't care what you call it, but I sure as hell want it for my next birthday!
I don't care what you call it, but I sure as hell want it for my next birthday!
vrijdag 14 maart 2008
Un Ritmo Caliente
Één twee drie rust,
vijf zes ze - ven
Met bijna 1000 nummers op cd
Salsadans ik door het le - ven
vijf zes ze - ven
Met bijna 1000 nummers op cd
Salsadans ik door het le - ven
woensdag 12 maart 2008
maandag 10 maart 2008
hoop & dromen
jij wilde
de waarheid
in mijn ogen zien
maar had niet door
dat mijn ogen
niets zijn
dan spiegels
jouw leugens weerkaatst
ik wilde
de chaos
in jouw hoofd vangen
in regels en
ritme
maar had niet door
chaos is immuun
voor orde
de waarheid
in mijn ogen zien
maar had niet door
dat mijn ogen
niets zijn
dan spiegels
jouw leugens weerkaatst
ik wilde
de chaos
in jouw hoofd vangen
in regels en
ritme
maar had niet door
chaos is immuun
voor orde
zondag 9 maart 2008
Defrosting
The newfound warmth made the ice that held her heart go melting. For the first time the tears had a purpose. They washed away the pain she had held on to and they made everything fresh and new. It only took one day now that she let go. After that day her eyes were bright and sparkling. The demons fled and the angels formed a circle around her and guided her on her way. Her steps were light but steady. Her heart was glowing and it opened up to receive love again. And when she did receive it, she reflected it ten times stronger.
Yes, love was ruling once again in the land of her mind and promise showed itself on the horizon.
Yes, love was ruling once again in the land of her mind and promise showed itself on the horizon.
zaterdag 8 maart 2008
Lieve spiegel
Lieve spiegel
Jij laat me altijd
Een mooi-weer-buitenkant zien
Hoeveel pijn ik ook heb
Dankzij jou kan ik elke dag een beeld maken
Voor anderen
Jij verraadt mijn hart niet
Met de waarheid
Jij reflecteert precies
Wat ik laat zien
Lieve spiegel
Dank je wel
Jij laat me altijd
Een mooi-weer-buitenkant zien
Hoeveel pijn ik ook heb
Dankzij jou kan ik elke dag een beeld maken
Voor anderen
Jij verraadt mijn hart niet
Met de waarheid
Jij reflecteert precies
Wat ik laat zien
Lieve spiegel
Dank je wel
donderdag 6 maart 2008
Quote VIII
"What good is it being appreciated if no one is naked?"
~27 Dresses
Opgedragen aan Franne en Petra ;)
~27 Dresses
Opgedragen aan Franne en Petra ;)
woensdag 5 maart 2008
Verliefd II
Dat de wereld vol verwijzingen zit naar mijn tijdelijk uitschakelen der hersenen is al erg genoeg... maar mijn collega bloggers beginnen nu ook al... Het is een complot!
Schaamteloos gekopieerd van een schaamteloze kopieerder: Hart op straat en overal
Schaamteloos gekopieerd van een schaamteloze kopieerder: Hart op straat en overal
maandag 3 maart 2008
Verliefd
belachelijk, verschrikkelijk, onzinnig, rusteloos, obsessief, waanzinnig, struikelend, redeloos, beschamend, giechelig, hersenloos, stomvervelend, akelig, slapeloos, vlinderig, achterlijk, stompzinnig, ...
...heerlijk verliefd.
...heerlijk verliefd.
zondag 2 maart 2008
Vrouwen...
Ben je met je zusje over de telefoon de strategie aan het bepalen voor het vinden van een nieuw 'chickie' terwijl je klaagt over wat je nu weer eens aan moet, begeeft je föhn het ineens...
zaterdag 1 maart 2008
Too much (of a good thing)
Zelfs 11 jaar ouder zijn en het hebben van een kind helpen niet.
Damn hem, zo leuk zijn zou illegaal moeten zijn!
Damn hem, zo leuk zijn zou illegaal moeten zijn!
Michel II
Ik kwam er per ongeluk achter. Het was toch best een schok. Ik bedoel, jij bent er altijd al meer aan toe geweest natuurlijk, maar ik had gedacht dat ik het wel zou weten. Dat... ik weet niet, op een of andere manier ben jij in mijn hoofd toch nog een beetje van mij... Hoewel ik je al een jaar niet gesproken heb. Met je verjaardag toen, die is alweer bijna...
Denk jij ook nog wel eens aan mij?
Ik wens jullie een goed huwelijk...
Denk jij ook nog wel eens aan mij?
Ik wens jullie een goed huwelijk...
vrijdag 29 februari 2008
Michel
'and now another girl's caught your eye
that doesn't mean I don't think of you
hey Michel do you remember?'
that doesn't mean I don't think of you
hey Michel do you remember?'
dinsdag 26 februari 2008
maandag 25 februari 2008
zondag 24 februari 2008
Aanbidding op afstand
Ik wil jou niet kennen
Blijf maar lekker onbekend
Nu kan ik van perfectie dromen
En ben je niet als ied're vent
Blijf maar lekker onbekend
Nu kan ik van perfectie dromen
En ben je niet als ied're vent
zaterdag 23 februari 2008
donderdag 21 februari 2008
woensdag 20 februari 2008
Wij gebruiken geen afkortingen!
Inkomende gegevens op DIV
Naar BO (UZS)
- IDC: MVB => contact <48/COB en gegevensuitvraag
- Claim bep. RHD
FO (IMFR) (AD, VA, TO, RB, MM)
=SMF:
overdracht =/> 4 wk
Wk 6 -> PA
Wk 8 -> PVA
Naar BO (UZS)
- IDC: MVB => contact <48/COB en gegevensuitvraag
- Claim bep. RHD
FO (IMFR) (AD, VA, TO, RB, MM)
=SMF:
overdracht =/> 4 wk
Wk 6 -> PA
Wk 8 -> PVA
maandag 18 februari 2008
Spring on her way
She wandered for so long that she had no idea of time anymore. All there was, was darkness. She lost everything she thought she had and she cried over it with an everlasting stream of tears. She clung to her pain as it was all she had left. The pain was consuming her; the frightfull anger that raged from time to time her only defense. The silence tricked her ears into hearing the lies that poisoned her mind and made her fall over and over again, so her guardian angels couldn't reach her at all. She had given up on the light and instead she followed the path that the dark whispered to her she was already on. In believing the dark she made it come true, so there was no escape.
Then one day, when her tired angels had long been reduced to powerless bystanders, she stood still. The silence broke and crumbled when the faint sound of her heartbeat came back. In her eyes there was the tiniest spark, but it was enough to be seen. At last, spring had announced itself, soon there would be life again. The angels carefully rejoiced. They did not know what caused this change, but now there was hope.
Then one day, when her tired angels had long been reduced to powerless bystanders, she stood still. The silence broke and crumbled when the faint sound of her heartbeat came back. In her eyes there was the tiniest spark, but it was enough to be seen. At last, spring had announced itself, soon there would be life again. The angels carefully rejoiced. They did not know what caused this change, but now there was hope.
zondag 17 februari 2008
donderdag 14 februari 2008
Algemeen lezersbericht: Wie de schoen past, trekke hem aan...
Recentelijk kreeg ik commentaar van een van mijn lezers. De persoon in kwestie voelde zich aangesproken en beledigd door mijn schrijven.
Eigenlijk heb ik daar maar één ding op te zeggen, en dat ene ding heb ik reeds in de titel vermeld.
Doch, voor wie dit niet genoeg vindt: Alle overeenkomsten met bestaande personen berusten op louter toeval en mocht u zich toevallig toch aangesproken voelen, dan is dat waarschijnlijk geheel terecht.
Eigenlijk heb ik daar maar één ding op te zeggen, en dat ene ding heb ik reeds in de titel vermeld.
Doch, voor wie dit niet genoeg vindt: Alle overeenkomsten met bestaande personen berusten op louter toeval en mocht u zich toevallig toch aangesproken voelen, dan is dat waarschijnlijk geheel terecht.
dinsdag 12 februari 2008
Salsa III
Een kruising tussen Jan Smit en Martijn Krabbé. Aan de andere kant van de dansvloer. Ineens valt het me op hoe warm het eigenlijk in het zaaltje is. Had ik nou maar geen trui aan gedaan... IJverig dans ik door. Ik concentreer me op de muziek. Het gaat prima, we wisselen van partner. Deze is wat inventiever, ik moet mijn aandacht er goed bijhouden anders vrees ik in een knoop gedraaid te raken.
Nog een wissel.
Ineens dans ik met hem. Hij geeft me nog wat tips.
Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk geloof ik. Oh shit, hij kan nog dansen ook... en lachen...
Ik hap naar adem en naar een spa'tje als de les voorbij is. Nog even wat vragen en dan gauw naar huis. Of nog even blijven staan. Nog éven voorstellen en ja, het was erg leuk, jazeker. Natuurlijk ben ik er volgende week weer. Nee ik heb het echt nog niet eerder gedaan. Welnee, ik kan het helemaal niet goed... Hihi...
Oh help... Waarom ik?
To be continued?
Nog een wissel.
Ineens dans ik met hem. Hij geeft me nog wat tips.
Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk geloof ik. Oh shit, hij kan nog dansen ook... en lachen...
Ik hap naar adem en naar een spa'tje als de les voorbij is. Nog even wat vragen en dan gauw naar huis. Of nog even blijven staan. Nog éven voorstellen en ja, het was erg leuk, jazeker. Natuurlijk ben ik er volgende week weer. Nee ik heb het echt nog niet eerder gedaan. Welnee, ik kan het helemaal niet goed... Hihi...
Oh help... Waarom ik?
To be continued?
maandag 11 februari 2008
Suicide
At last I will admit
I have been wrong
All along
There is no good in you
You're not even worth to die
You're worth no single effort
For every tear I shed I wonder why
Yes now I will admit
I have been wrong
All along
You are no good at all
You're like a bad disease
Harming everything around you
Ruining lives just as you please
Oh God I will admit
I have been wrong
All along
Never have I been sorry
For anyone that came into my life
But now you've got me in regret
I'll give you back your knife
Oh yes I will admit
I have been wrong
All along
You're a liar, you're a fraud
I have never loved you, not a day
It's impossible to love a lie
Your fake tears won't wash the truth away
Today I will admit
I have been wrong
All along
You harass me and you haunt me
You can't get your way by crying
I want you gone, out of my life
I won't react to all your lying
Because I will admit
I have been wrong
All along
You keep calling, texting, living
Cut it out and stay away
Take your knife back, finish it
And make my fucking day
I know, I will admit
I have been wrong
All along
Blame your mother, blame your boss
Blame your exes, blame God, blame me I don't care
I won't come back, or even near you
Whatever you do is not my business, I won't be there
Be a man for once
And take your chance
And leave me out of it
I have been wrong
All along
There is no good in you
You're not even worth to die
You're worth no single effort
For every tear I shed I wonder why
Yes now I will admit
I have been wrong
All along
You are no good at all
You're like a bad disease
Harming everything around you
Ruining lives just as you please
Oh God I will admit
I have been wrong
All along
Never have I been sorry
For anyone that came into my life
But now you've got me in regret
I'll give you back your knife
Oh yes I will admit
I have been wrong
All along
You're a liar, you're a fraud
I have never loved you, not a day
It's impossible to love a lie
Your fake tears won't wash the truth away
Today I will admit
I have been wrong
All along
You harass me and you haunt me
You can't get your way by crying
I want you gone, out of my life
I won't react to all your lying
Because I will admit
I have been wrong
All along
You keep calling, texting, living
Cut it out and stay away
Take your knife back, finish it
And make my fucking day
I know, I will admit
I have been wrong
All along
Blame your mother, blame your boss
Blame your exes, blame God, blame me I don't care
I won't come back, or even near you
Whatever you do is not my business, I won't be there
Be a man for once
And take your chance
And leave me out of it
zaterdag 9 februari 2008
Angels in despair
And she offered them her neck and said: "Feed on me." And they came and they fed and everytime she cried and wondered why she hurt and weakened. And she did not know she did this to herself; and therefore it couldn't be stopped.
And for a long time she wandered through the darkness in her mind that she was left with and searched for someone to shed some light and rescue her. Her guardian angels were in great despair, for they were powerless against her pain, as it came from within her very heart. And everyday they tried to show her the way, but she was blinded with her own tears so they could never reach her and all they could do was hope.
And for a long time she wandered through the darkness in her mind that she was left with and searched for someone to shed some light and rescue her. Her guardian angels were in great despair, for they were powerless against her pain, as it came from within her very heart. And everyday they tried to show her the way, but she was blinded with her own tears so they could never reach her and all they could do was hope.
donderdag 7 februari 2008
They told me so
Bang in mijn eigen huis als de bel gaat.
Schrikken van elk telefoontje met onbekend nummer.
Bij elk smsje zenuwachtig.
Met tegenzin bij de bushalte uitstappen.
Ja, ze hadden me gewaarschuwd, maar ik moest zo nodig 'het juiste' doen. Over backfiring gesproken. Was het fout om het beste in iedereen te willen zien? Hoe ver gaat het?
Dit heb ik niet verdiend... toch?
Schrikken van elk telefoontje met onbekend nummer.
Bij elk smsje zenuwachtig.
Met tegenzin bij de bushalte uitstappen.
Ja, ze hadden me gewaarschuwd, maar ik moest zo nodig 'het juiste' doen. Over backfiring gesproken. Was het fout om het beste in iedereen te willen zien? Hoe ver gaat het?
Dit heb ik niet verdiend... toch?
woensdag 6 februari 2008
Fucking Matt Damon
Sarah's geschenk aan Jimmy bij het vieren van hun 5-jarige relatie.
Als ik nu 5 jaar bij iemand blijf, mag ik dan ook ...?
Als ik nu 5 jaar bij iemand blijf, mag ik dan ook ...?
dinsdag 5 februari 2008
Engelse toets
Wat hoort erbij?
NO PARKING
a) furniture
b) books
c) on the street
Oh, als ik maar geslaagd ben... ik heb tenslotte maar 3 maanden lesgegeven in Australië...
NO PARKING
a) furniture
b) books
c) on the street
Oh, als ik maar geslaagd ben... ik heb tenslotte maar 3 maanden lesgegeven in Australië...
Niksig
Inspiratie.
In
spi
ra
tie.
Intieraspi. Tiespirain. Spitieinra. Ratiespiin. Raspitiein.
Mijn hoofd is leeg.
In
spi
ra
tie.
Intieraspi. Tiespirain. Spitieinra. Ratiespiin. Raspitiein.
Mijn hoofd is leeg.
maandag 4 februari 2008
zondag 3 februari 2008
zaterdag 2 februari 2008
vrijdag 1 februari 2008
donderdag 31 januari 2008
woensdag 30 januari 2008
Leestips II
Terwijl ze de honden achter zich aan sleepte, stapte Artemis op de boom af. Ze raakte de schors aan en voelde hem ademen. Ze legde haar oor tegen de stam van de boom en luisterde naar zijn hartslag. Toen keek ze om zich heen. Mooi, het was nog vroeg, en er was niemand binnen gehoorsafstand. Ze nam zich voor om niet boos te worden op de boom, omdat die er ook niets aan kon toen, en toen zei ze: 'Hallo.'
Er volgde een lange stilte.
'Hallo,' zei Artemis nog een keer.
'Heb je het tegen mij?' vroeg de boom. Het was een vrouwenstem met een licht Australisch accent.
'Ja,' zei Artemis. 'Ik ben Artemis.' Als die naam de boom al iets zei, dan liet ze dat niet blijken. 'Ik ben de godin van de jacht en de kuisheid,' zei Artemis.
Weer stilte. Toen zei de boom: 'Ik ben Kate. Ik werk op de afdeling Fusies en Acquisities bij Goldman Sachs.'
'Weet je wat er met jou is gebeurd, Kate?' vroeg Artemis.
Nu bleef het nog langer stil. Artemis wilde net de vraag herhalen, toen de boom antwoordde.
'Volgens mij ben ik in een boom veranderd,' zei ze.
'Ja,' zei Artemis. 'Inderdaad.'
'Goddank,' zei de boom. 'Ik dacht al dat ik gek geworden was.'
De boom leek hier even over na te denken. 'Eigenlijk,' zei ze, 'zou ik liever gek zijn.' Daarna vroeg ze hoopvol: 'Weet je zeker dat ik niet gek geworden ben?'
'Heel zeker,' zei Artemis. 'Je bent een boom. Een eucalyptus, behorend tot de mirtefamilie. Met meerkleurige bladeren.'
'O,' zei de boom.
'Het spijt me,' zei Artemis.
'Maar met meerkleurige bladeren?'
'Ja,' zei Artemis. 'Groen en geel.'
Daarvan leek de boom op te fleuren. 'Nou, dat is tenminste iets,' zei ze.
'Zo mag ik het horen,' sprak Artemis bemoedigend.
'Dus jij bent de godin van de jacht en de kuisheid,' zei de boom iets opgewekter.
'Ja,' zei Artemis. 'En van de maan, en nog een aantal dingen. Artemis.' Ze sprak haar naam met lichte nadruk uit. Het was nog steeds pijnlijk wanneer stervelingen je niet kenden.
~ Goddelijk Huishouden, Marie Phillips.
Er volgde een lange stilte.
'Hallo,' zei Artemis nog een keer.
'Heb je het tegen mij?' vroeg de boom. Het was een vrouwenstem met een licht Australisch accent.
'Ja,' zei Artemis. 'Ik ben Artemis.' Als die naam de boom al iets zei, dan liet ze dat niet blijken. 'Ik ben de godin van de jacht en de kuisheid,' zei Artemis.
Weer stilte. Toen zei de boom: 'Ik ben Kate. Ik werk op de afdeling Fusies en Acquisities bij Goldman Sachs.'
'Weet je wat er met jou is gebeurd, Kate?' vroeg Artemis.
Nu bleef het nog langer stil. Artemis wilde net de vraag herhalen, toen de boom antwoordde.
'Volgens mij ben ik in een boom veranderd,' zei ze.
'Ja,' zei Artemis. 'Inderdaad.'
'Goddank,' zei de boom. 'Ik dacht al dat ik gek geworden was.'
De boom leek hier even over na te denken. 'Eigenlijk,' zei ze, 'zou ik liever gek zijn.' Daarna vroeg ze hoopvol: 'Weet je zeker dat ik niet gek geworden ben?'
'Heel zeker,' zei Artemis. 'Je bent een boom. Een eucalyptus, behorend tot de mirtefamilie. Met meerkleurige bladeren.'
'O,' zei de boom.
'Het spijt me,' zei Artemis.
'Maar met meerkleurige bladeren?'
'Ja,' zei Artemis. 'Groen en geel.'
Daarvan leek de boom op te fleuren. 'Nou, dat is tenminste iets,' zei ze.
'Zo mag ik het horen,' sprak Artemis bemoedigend.
'Dus jij bent de godin van de jacht en de kuisheid,' zei de boom iets opgewekter.
'Ja,' zei Artemis. 'En van de maan, en nog een aantal dingen. Artemis.' Ze sprak haar naam met lichte nadruk uit. Het was nog steeds pijnlijk wanneer stervelingen je niet kenden.
~ Goddelijk Huishouden, Marie Phillips.
maandag 28 januari 2008
To Stalk or Not To Stalk
Stalken: < al="ò"> v opzettelijk en langdurig inbreuk maken op iemands persoonlijke levenssfeer om die ander tot iets te dwingen of vrees aan te jagen
Onbeantwoorde gesprekken:
27/01/08 20:21 ----- 21:20 SMS
27/01/08 20:23
27/01/08 20:27
27/01/08 20:30
27/01/08 20:34
27/01/08 20:38 ----- 20:?? SMS + voicemailbericht
27/01/08 20:45
27/01/08 20:51
27/01/08 20:54
27/01/08 21:03 ----- 21:?? SMS
27/01/08 21:11
27/01/08 21:14 ----- deurbel x 2
27/01/08 21:22 ----- deurbel x 2
27/01/08 21:40
27/01/08 21:53
27/01/08 22:11 ----- 22:12 SMS
28/01/08 07:33 ----- 07:34 SMS
28/01/08 07:35
28/01/08 07:39 ----- 11:44 deurbel x 2
----- 09:25 email
In deze zelfde tijd ook nog 5 onbeantwoorde MSN-gesprekken en 4 keer de huistelefoon.
De email en de laatste SMS suggereren zelfmoord.
"Ik ben geen stalker, ik wil alleen dat je tegen me praat. Ik weet dat ik beloofd heb je met rust te laten, en dat wil ik ook doen, maar dan moet je me niet negeren en gewoon terugpraten als ik je iets vraag. Dat is geen chantage, dat is heel normaal."
Dit is slechts een weergave van gisteravond en vanmorgen. Feitelijk gaat het al ruim 4 dagen zo. 5 dagen geleden werd de belofte gedaan dat ik in ieder geval tot na het weekend met rust gelaten zou worden. Ik heb in die periode nog 2 keer de telefoon opgenomen, beide keren om te zeggen dat ik met rust gelaten wilde worden en dat het constant lastigvallen juist hetgene was waar ik boos over werd.
zondag 27 januari 2008
Frozen
The winter showed its cristallic whiteness and along with the ice outside, her heart froze. Cold, hard and untouched. No new love came along, but if it had, she wouldn't have noticed. Nothing could scratch the surface of her heart anymore.
A stillness had come over her, even though the boy kept asking her the same question again and again. She remembered the hope she'd had when she talked to him kindly, but that feeling had long gone.
Some days she wondered why he hadn't listened to her when she said to him he had to go find his light. In her mind she never really believed the depths he got to.
As time passed by and the cold became more intense, she found it less and less hard to let him go. Indifference had become her master. It made her even colder, but she couldn't hold on. She preached, now she had to practice... she too had to find her light again.
A stillness had come over her, even though the boy kept asking her the same question again and again. She remembered the hope she'd had when she talked to him kindly, but that feeling had long gone.
Some days she wondered why he hadn't listened to her when she said to him he had to go find his light. In her mind she never really believed the depths he got to.
As time passed by and the cold became more intense, she found it less and less hard to let him go. Indifference had become her master. It made her even colder, but she couldn't hold on. She preached, now she had to practice... she too had to find her light again.
donderdag 24 januari 2008
I was blind, but now I see
Love is not blind - it sees more, not less. But because it sees more, it is willing to see less.
~Rabbi Julius Gordon
~Rabbi Julius Gordon
woensdag 23 januari 2008
dinsdag 22 januari 2008
maandag 21 januari 2008
Anti-Kindboek
Kinderen kotsen in de auto, kosten handenvol geld en stampen hagelslag in je designvloerkleed. Maar hardop zeggen dat je een hekel hebt aan kinderen, wordt niet geaccepteerd, merkten schrijversdus en partners Hanna de Heus en Camiel de Vries. Hun vorige week verschenen Anti-Kindboek gaat over het laatste taboe van Nederland. ~Door Eveline Bijlsma, Spits maandag 21 januari 2008.
EIN-DE-LIJK! Medestanders...
zondag 20 januari 2008
Autumn leaves
And the days went by like autumn leaves, and in her heart she still carried hope, but also hurt and loneliness.
Autumn indeed, for her eyes brought rain and her mind brought storm and in her heart there was a sudden cold.
She could not share this feeling anymore, the one to share it with was the main source of this pain and so she held silence, and the days went by like autumn leaves.
Autumn indeed, for her eyes brought rain and her mind brought storm and in her heart there was a sudden cold.
She could not share this feeling anymore, the one to share it with was the main source of this pain and so she held silence, and the days went by like autumn leaves.
Faith
And the boy cried: 'Why won't you love me?' and she looked back at him and with great compassion she answered him: 'Why won't you love yourself? Why is it so hard for you to live in reality and blind your nightmares with the light of joy?'
Then the boy fell on his knees with tears running down his face. Once more she laid eyes on him and said: 'Yes, down you fall when you look at your mistakes, but know that only when you hit the ground you will be able to push yourself to greater hights than you've imagined. All it takes is faith, and truth must be your path. Now go and find your light.'
After these words she left him and the days went by like autumn leaves. In her heart she carried the hope that one day he'd find that light and that it would shine upon her too, for nothing is more sacred than the light of love that shines from a heart that's at peace.
Then the boy fell on his knees with tears running down his face. Once more she laid eyes on him and said: 'Yes, down you fall when you look at your mistakes, but know that only when you hit the ground you will be able to push yourself to greater hights than you've imagined. All it takes is faith, and truth must be your path. Now go and find your light.'
After these words she left him and the days went by like autumn leaves. In her heart she carried the hope that one day he'd find that light and that it would shine upon her too, for nothing is more sacred than the light of love that shines from a heart that's at peace.
zaterdag 19 januari 2008
De Strijd Tegen Mooi Zijn
'Jezus wat een foto... sta je niet echt lekker op he?'
Dit was het commentaar op mijn foto Defect van een paar dagen geleden. De spreker vond de foto niet mooi. Lekker belangrijk, ik wel.
Ok, ik sta er niet op mijn voordeligst op, maar ik was dan ook ziek. De bedoeling van de foto was laten zien hoe belabberd ik me voelde, missie geslaagd, dus mooie foto.
Maar.
Dat was natuurlijk niet alles.
Al was ik NIET ziek geweest op de foto, waar komt het idee vandaan of ik mooi ben op die foto of niet? Ik ben het toch nog steeds zelf? Ik kan niet ineens een ander lichaam aantrekken, al mijn onderdelen zitten nog op dezelfde plaats, ik kan dus technisch gezien niet mooier of minder mooi worden.
Waarom doen we dan toch massaal de moeite om er mooi uit te zien? Ondertussen klagen we aan één stuk door dat alles om uiterlijk draait, maar stoppen met die onzin, ho maar!
Daarom begin ik per vandaag mijn campagne Tegen Mooi Zijn.
Dit was het commentaar op mijn foto Defect van een paar dagen geleden. De spreker vond de foto niet mooi. Lekker belangrijk, ik wel.
Ok, ik sta er niet op mijn voordeligst op, maar ik was dan ook ziek. De bedoeling van de foto was laten zien hoe belabberd ik me voelde, missie geslaagd, dus mooie foto.
Maar.
Dat was natuurlijk niet alles.
Al was ik NIET ziek geweest op de foto, waar komt het idee vandaan of ik mooi ben op die foto of niet? Ik ben het toch nog steeds zelf? Ik kan niet ineens een ander lichaam aantrekken, al mijn onderdelen zitten nog op dezelfde plaats, ik kan dus technisch gezien niet mooier of minder mooi worden.
Waarom doen we dan toch massaal de moeite om er mooi uit te zien? Ondertussen klagen we aan één stuk door dat alles om uiterlijk draait, maar stoppen met die onzin, ho maar!
Daarom begin ik per vandaag mijn campagne Tegen Mooi Zijn.
donderdag 17 januari 2008
Yeah, what he said...
You talk about life, you talk about death
And everything in between
Like it's nothing and the words are easy
You talk about me, you talk about you
And everything I do
Like it's somethin' that needs repeating
I don't need an alibi
For you to realize
The things we left unsaid
Are only taking space up in our heads
Make it my fault, win the game
Point the finger, place the blame
And toss me up and down
Doesn't matter now
Cause I don't care if I ever talk to you again
This is not about emotion
I don't need a reason not to care
What you say, or what happened in the end
This is my interpretation
And it don't, don't make sense
The first two weeks turn into ten
I hold my breath and wonder when it'll happen
It doesn't really matter
If half of what you said is true
And half of what I didn't do could be different
Would it make you better?
If we forget the things we know
Would we have somewhere to go?
The only way is down
I can see that now
Cause I don't care if I ever talk to you again
This is not about emotion
I don't need a reason not to care
What you say, or what happened in the end
This is my interpretation
And it don't, don't make sense
Is splitting up such a sacrifice?
If I never talk to you again
This is not about emotion
I don't need a reason not to care
What you say, or what happened in the end
This is my interpretation
And it don't, don't make sense
And it don't have to make no sense to you at all
Cause this is my interpretation
~Mika - My interpretation
woensdag 16 januari 2008
Vlindertje
I was feeling cold and small
I couldn't smile or laugh at all
But far above, high in the sky
There flew a little butterfly
It came down and made me see
That just like it, i must be free
I let go my hurt and pain
And soon my joy, i will regain
I couldn't smile or laugh at all
But far above, high in the sky
There flew a little butterfly
It came down and made me see
That just like it, i must be free
I let go my hurt and pain
And soon my joy, i will regain
maandag 14 januari 2008
zondag 13 januari 2008
Gedicht voor de dames
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek,
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpels, niks geen vouwen,
net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn vriend zei "het is misschien gek...
maar jouw kop past niet meer bij je nek".
Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak
en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak.
Nou mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden,
De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag
want nu zaten die volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zùlke prammen.
Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen.
En al had ie geen duidelijke kritiek
ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen
minstens zóóó'n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel
maar zat wel héél strak in mijn vel.
Mijn man was niet meer zo op zijn gemak ,
want op straat riepen jongens "ga je lekker ouwe zak".
Nou toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmen
en in het fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet,
tot hij zonder reden in de sauna overleed!
Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.
Nu laat ik de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen...
Dames laat je niet verlakken,
laat de boel toch rustig zakken.
Met gladgestreken nekken
valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen,
echte schoonheid zit van binnen!
zaterdag 12 januari 2008
donderdag 10 januari 2008
Tell Sell
Javier Guzman - Sp!ts 10 januari
Dat komt toch niet helemaal overeen met mijn blog Hoe Tell Sell het leven beter maakt van een tijdje geleden...
De Belastingsdienst ben ik in mijn korte leventje nog nooit zo dankbaar geweest. Ook UPC vind ik nu een goed en klantvriendelijk bedrijf. En dat allemaal omdat ze de grootste schuldeisers zijn van Tell Sell. Met een beetje geluk draaien ze het grote thuiswinkelbedrijf definitief de nek om. Heel veel is daar niet meer voor nodig. Het bedrijf schijnt al jaren verlies te maken. En nu heeft de Belastingsdienst ze tot aanstaande donderdag de tijd gegeven om de schuld te betalen. Zoniet, dan wordt de boedel tijdens een executieverkoop te gelde gemaakt. Geweldig toch? Kunnen we wellicht iets degelijks aanschaffen dat ook daadwerkelijk werkt. Maar we moeten er wel onze luie stoel voor uit. Even schrok ik natuurlijk wel. Ik ben zelf een Tell Sell kijker. Uit pure verveling. Maar je moet wat als je ’s nachts thuis komt na een voorstelling. En ik vond de nasynchronisaties altijd geweldig. Alsof je porno keek dat over koken ging. Daarbij was Tell Sell de laatste jaren kwalitatief bijna even goed als de normale programmering. Altijd als ik diep in de nacht voor de televisie zat, vroeg ik me af welke idioten in vredesnaam al die spullen kopen. Wie trapt daar nou in? Niemand toch? Maar direct daarna bedacht ik me dan dat als het niet winstgevend zou zijn, het niet gemaakt zou worden. Dus moesten er heel wat idioten rondlopen met een keur aan apparaten om de buikspieren te trainen, super scherpe messensetten en hele speciale snelkookpannen. Maar het blijkt dus allemaal heel erg mee te vallen. Holland is niet zo dom als ik vreesde! We hebben helemaal niet zoveel gekocht. Ik ben stiekem wel een beetje trots op ons. Nu zit ik alleen zelf nog met mijn Ab Monster 2000. Ruilen kan ik natuurlijk wel op mijn buik schrijven… hoewel, na het faillissement is het over een tijd misschien een heus collectors item!
Dat komt toch niet helemaal overeen met mijn blog Hoe Tell Sell het leven beter maakt van een tijdje geleden...
woensdag 9 januari 2008
Best Friend
'Meestal weet ik precies wat je denkt, maar niet altijd. Dat blijkt wel bij 'what is his/her name gonna be?' Ik heb geen idee hoe jij je kinderen zou noemen...'
'Oh, maar dan heb je het goed. Ik heb zelf ook nog geen idee!'
'Oh, maar dan heb je het goed. Ik heb zelf ook nog geen idee!'
Yeah, what she said...
Well if you leave in dusty twilight baby, that's OK,
'Cause there are women at the bar to greet you everyday.
And you can take them back to lie with you and visit Jamie's room,
But they can never take the pain away or brighten all the gloom,
And if your hands are cleansed with sorrow, may it help you ease your pain,
Though the windows have a view of city rain, city rain...
And if you walk in constant sorrow and you cry for me,
May it hit the painful memories, maybe then you'll see,
That if you drown yourself in liquor, because it keeps you company,
Then just remember who you're losing, and be proud to set me free,
Because it don't take back or disagree, it just make you see so hazily,
But in the morning light your life is scattered with the wind, scattered with the wind...
Well they tell you on the telephone to let him go,
They tell you he's a sinking ship, and he's trying to pull you down,
Don' t you know, that every time you call me up and say you want me back you know you break my heart,
You said you want me to come back home and try again, you want me to make a brand new start,
But if wisdom says to let him go, then it's hell, because you just don't know,
Until you've tried to love a man who's lovin' whiskey, lovin' whiskey...
My baby left me for the bottle and the lure of the nightlife,
Good times and crazy women and another glass of Tangueray,
But if wisdom says to let him go, then it's hell, because you just don't know,
Until you've tried to love a man who's lovin' whiskey, lovin' whiskey
~Anouk
dinsdag 8 januari 2008
maandag 7 januari 2008
Broccoliefde
We zouden samen eten, lief
Pasta met broccoli en zonder ruzie
De dagen gingen verder
Vandaag niet, vandaag te veel gehuild
Morgen, dan eten we broccoli
Beloofd, morgen, zonder tranen
De dagen gingen verder
Vandaag de broccoli maar weggegooid
Die was even verlept als wij
Pasta met broccoli en zonder ruzie
De dagen gingen verder
Vandaag niet, vandaag te veel gehuild
Morgen, dan eten we broccoli
Beloofd, morgen, zonder tranen
De dagen gingen verder
Vandaag de broccoli maar weggegooid
Die was even verlept als wij
zondag 6 januari 2008
Waarom ik nog moeite doe je te vertrouwen
It is better to suffer wrong than to do it, and happier to be sometimes cheated than not to trust.
~ Samuel Johnson (1709 - 1784)
~ Samuel Johnson (1709 - 1784)
vrijdag 4 januari 2008
Door de ogen van een kind
'Mama, altijd als ik naar school ga zie ik alle grote mensen heel boos kijken. Als ze 'smiddag hun kinderen komen halen kijken ze altijd heel blij. Mensen worden gelukkig van werken hè?'
Goed voornemen #3 Leuke baan
If you can't be with the one you love, love the one you're with.
Toegegeven, we kunnen niet allemaal direct onze droombaan vinden. Soms moet je gewoon je huur betalen en stel je elke dag een boterham ook wel op prijs. Ook in 2008 zal die droombaan misschien niet te realiseren blijken, maar in hemelsnaam: Maak er dan tenmiste wat leuks van met je huidige collega's!
Toegegeven, we kunnen niet allemaal direct onze droombaan vinden. Soms moet je gewoon je huur betalen en stel je elke dag een boterham ook wel op prijs. Ook in 2008 zal die droombaan misschien niet te realiseren blijken, maar in hemelsnaam: Maak er dan tenmiste wat leuks van met je huidige collega's!
donderdag 3 januari 2008
Goed voornemen #2 Egoïsme
Ik ga voor.
Niet jij, niet hij, niet zij, maar ik.
Alleen als ik mezelf gezond en gelukkig houd, ben ik in staat er voor anderen te zijn.
Dus vanaf nu, als ik geen tijd voor je heb, besef dan dat het ook in jouw voordeel is en laat me met rust.
Niet jij, niet hij, niet zij, maar ik.
Alleen als ik mezelf gezond en gelukkig houd, ben ik in staat er voor anderen te zijn.
Dus vanaf nu, als ik geen tijd voor je heb, besef dan dat het ook in jouw voordeel is en laat me met rust.
woensdag 2 januari 2008
Goed voornemen #1 Niet bang zijn
Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness, that most frightens us.
We ask ourselves, who am I to be brilliant,
Georgeous, talented and fabulous?
Actually who are you not to be?
You are a child of God.
Your playing small doesn't serve the world.
There's nothing enlightening about shrinking
So that other people won't feel insecure around you.
We are born to make manifest the glory of God that is within us.
It's not just in some of us, it's in everyone.
And as we let our light shine, we unconsciously
Give other people permission to
Do the same.
~Nelson Mandela, Inaugural SPeech 1994
aangehaald in De Pers, 2 januari 2008
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness, that most frightens us.
We ask ourselves, who am I to be brilliant,
Georgeous, talented and fabulous?
Actually who are you not to be?
You are a child of God.
Your playing small doesn't serve the world.
There's nothing enlightening about shrinking
So that other people won't feel insecure around you.
We are born to make manifest the glory of God that is within us.
It's not just in some of us, it's in everyone.
And as we let our light shine, we unconsciously
Give other people permission to
Do the same.
~Nelson Mandela, Inaugural SPeech 1994
aangehaald in De Pers, 2 januari 2008
dinsdag 1 januari 2008
Quote VII
'Just because you love someone doesn't mean you have to be involved with them. Love is not a bandage to cover wounds.'
~ Hugh Elliott, Standing Room Only weblog, February 16, 2004
~ Hugh Elliott, Standing Room Only weblog, February 16, 2004
Abonneren op:
Posts (Atom)
