Ineens is het niet meer koud en dus zijn mijn broeken niet meer geschikt voor dagelijks gebruik. Hoewel de airco belachelijk hoog staat op mijn werk, ziet een winterbroek met zomerschoentjes er toch eigenlijk echt niet uit. Aangezien ik een hele dag alleen ben en er geen ontbijt in huis is, ga ik na het douchen maar direct de stad in. Onbewust loop ik door naar een winkel waar ik officieel nooit wat vind, maar de laatste jaren toch stiekem best een hoop heb weggehaald. Ik loop langs de rekken en ontdek meteen een broek die me bevalt. Hm... alleen maat XS of S. Anders wordt het L en dat is ZEKER te groot. Ik zoek alvast een broek die op Broek 1 lijkt en neem die mee in maat M. Bij de paskamers staan een paar vrouwen vrouw te wezen en over stiksels of kleur of weet-ik-veel-wat te praten, al draaiend voor de spiegel. De paniek moet op mijn gezicht te lezen geweest zijn, want de verkoper komt me gelijk helpen. 'Ik heb hier aan de andere kant ook nog hokjes hoor...' Pfioew...
Ik haal Broek 1 van de hanger en zonder mijn schoenen uit te trekken (gemak is mijn leidende koopmotief) trek ik hem aan. Hij past. Voor de zekerheid zoek ik de spiegel op (waarom hangen die BUITEN het hokje?). Op zich bevalt Broek 1 me wel, maar hoewel ik er nooit eerder last van gehad heb, verdenk ik mezelf er altijd van stiekem toch meer vrouw te zijn dan ik toegeef en wie weet wel te snel denk dat iets past. Daarom pas ik broek 2 (zonder hoofdletter) in maat M ook nog maar even. Een broek kopen die ik niet draag zou tenslotte onzin zijn.
Dan bemoeit de verkoper zich er ineens mee. 'Oh die zit wel goed he?' Wat? Oh... Tja, een mannenmening is wel belangrijk natuurlijk... Toch weerhoudt hij me er niet van om broek 2 aan te trekken. Broek 2 is het duidelijk niet. Hij is te lang, te wijd bij de pijpen en tja... hij is niet Broek 1. De verkoper biedt aan Broek 1 in een andere kleur voor me te halen, Broek 1b zeg maar. In een andere maat. Welke ik aan heb? S. Of ik dus een maat kleiner wil? ...
Ok, pak Broek 1 maar in. Deze verkoper heeft zojuist mijn hart gestolen. Gelukkig blijf ik heel cool en zeg met een stalen gezicht: 'Nee doe maar een M'etje.' Wanneer hij terugkomt met Broek 1b heb ik eigenlijk al besloten. Broek 1b gaat onverrichter zake terug naar het rek. Hij vertelt me ook nog een keer dat deze stof nog wel een halve tot een hele maat uitrekt en dat elke maat die ik nu groter neem dus uiteindelijk te groot zou zijn...
Ja, ik heb me laten inpakken door de verkoper. En Broek 1 ook maar gelijk, toen hij toch bezig was. Hij is geweldig. Van nu af aan noem ik de verkoper Verkoper 1.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten