Leestips II

Terwijl ze de honden achter zich aan sleepte, stapte Artemis op de boom af. Ze raakte de schors aan en voelde hem ademen. Ze legde haar oor tegen de stam van de boom en luisterde naar zijn hartslag. Toen keek ze om zich heen. Mooi, het was nog vroeg, en er was niemand binnen gehoorsafstand. Ze nam zich voor om niet boos te worden op de boom, omdat die er ook niets aan kon toen, en toen zei ze: 'Hallo.'
Er volgde een lange stilte.
'Hallo,' zei Artemis nog een keer.
'Heb je het tegen mij?' vroeg de boom. Het was een vrouwenstem met een licht Australisch accent.
'Ja,' zei Artemis. 'Ik ben Artemis.' Als die naam de boom al iets zei, dan liet ze dat niet blijken. 'Ik ben de godin van de jacht en de kuisheid,' zei Artemis.
Weer stilte. Toen zei de boom: 'Ik ben Kate. Ik werk op de afdeling Fusies en Acquisities bij Goldman Sachs.'
'Weet je wat er met jou is gebeurd, Kate?' vroeg Artemis.
Nu bleef het nog langer stil. Artemis wilde net de vraag herhalen, toen de boom antwoordde.
'Volgens mij ben ik in een boom veranderd,' zei ze.
'Ja,' zei Artemis. 'Inderdaad.'
'Goddank,' zei de boom. 'Ik dacht al dat ik gek geworden was.'
De boom leek hier even over na te denken. 'Eigenlijk,' zei ze, 'zou ik liever gek zijn.' Daarna vroeg ze hoopvol: 'Weet je zeker dat ik niet gek geworden ben?'
'Heel zeker,' zei Artemis. 'Je bent een boom. Een eucalyptus, behorend tot de mirtefamilie. Met meerkleurige bladeren.'
'O,' zei de boom.
'Het spijt me,' zei Artemis.
'Maar met meerkleurige bladeren?'
'Ja,' zei Artemis. 'Groen en geel.'
Daarvan leek de boom op te fleuren. 'Nou, dat is tenminste iets,' zei ze.
'Zo mag ik het horen,' sprak Artemis bemoedigend.
'Dus jij bent de godin van de jacht en de kuisheid,' zei de boom iets opgewekter.
'Ja,' zei Artemis. 'En van de maan, en nog een aantal dingen. Artemis.' Ze sprak haar naam met lichte nadruk uit. Het was nog steeds pijnlijk wanneer stervelingen je niet kenden.

~ Goddelijk Huishouden, Marie Phillips.