De moussaka in de oven, de kat geamuseerd met zijn speelmuis, voetjes bloot en blogs bijgelezen. Zo. Eindelijk weer donderdagavond. Waar het zoete missen centraal staat. Hij is er niet. Even alleen.
Op het station kwam dezelfde vraag weer. Hoe het stond met mijn gedachten over kinderen. Sorry, nog steeds geen fan. Ach ja, jonge vaders... Ik vergeef het hem al voor hij het vraagt. Zijn exemplaar is dan ook bijzonder goed gelukt. Misschien moet ik hem eerdaags om een kopietje van de blauwdruk vragen.
Zoals altijd verleidt hij mij tot ego-spraak. Hij weet de vragen zo te stellen dat ik gelijk alles vertel en er niet meer aan toe kom om ze terug te stellen. Achteraf blijf ik met een gevoel vol vraagtekens achter. Ik neem me weer maar voor om volgende keer sneller te zijn, om zelf alle vragen te stellen.
Ik glimlach het weg. De avond ligt rustig voor me. Nog even stilte, nog even alleen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Lastig dat soort net ouders die iedereen ook maar pushen en lastigvallen over hun kinderwensen. Ik vind 't zelf in ieder geval altijd behoorlijk irritant.
Maar ja..
Misschien vroeg hij dat wel omdat hij de dag ervoor weer een geweldig kind in zijn les had met probleemouders. En zo graag wat meer ouders zou zien die onder het kopje Geschikt vallen. En heel heel misschien ben je wel de enige naar wie hij er over informeert. Niet omdat een kind goed voor je zou zijn maar omdat jij goed voor een kind zou zijn. Desondanks blijft 't lastig volk, die net-ouders.
Misschien binnenkort eens een spelletje met je Men doen trouwens, die wil ik ook graag weer eens zien!!
ps: vandaag wat opgemeten maar kasten passen hier (nog) niet. Mochten ze nog in de weg staan, je kan Karlijn eens een mailtje/krabbel sturen, die gaat eind deze maand een stuksken verhuizen en wie weet past dit in dat plaatje.
x
Een reactie posten