Zo kan het ook...

Al meerdere malen heb ik hier mijn eigen 'poëzie' gedeeld, nu vind ik het tijd voor een schrijfsel van een mijner digitale vrienden, wiens echte naam ik niet zou weten, maar met wie ik gedurende ruim twee jaar over de meest nutteloze dingen van gedachten wissel. Typerend voor de algemen stijl van zijn berichten, een gedicht over wensen:

I wished to wish upon a star
But then I shot it from afar
In a minute it did fall
I wondered why I shot at all
It hit the world and exploded bright
Then for a moment stole my sight
Sky was scorched and earth was burned
And for my eyes I truly yearned
Everything was dead or dying
Hell soon froze while pigs were flying
Oceans boiled and killed the fish
And I thought, hey, I got my wish!