Waarschuwing

Het werken voor bepaalde instanties betekent dat je het recht verliest om blij te zijn met je vakantie en dit te uiten op een door jou verkozen manier.
Sinds ik bij *censuur* werk, blijk ik onbewust toegestemd te hebben in het stukje bij beetje afbrokkelen van mijn menselijkheid.

Blijkbaar heeft *censuur*, wat mij medegedeeld werd door *censuur*, met het 'verzoek' het bericht over mijn vakantie van Feathers te verwijderen.

Laat mijn lot niet het jouwe worden: mocht je ooit gaan werken voor *censuur* zorg dan dat je.... oh shit ze hebben me gevon*censuur*

Onjaardag

Persoonlijk begrijp ik het niet helemaal, maar er zijn dus mensen die hun verjaardag NIET vieren. Sterker nog, die het liefst geheim willen houden. Of die het dan misschien toch wel een beetje vieren maar waar ik dan weer niet bij kan zijn. Omdat ik bijvoorbeeld al naar een babyshower moet, of omdat de jarige in het buitenland zit.

Voor al die mensen bij dezen zomaar een felicitatie!



Gelukkige onjaardag Jona, Alex en Carl!

Tranen

Plots wordt alles onscherp en zijn mijn wangen vochtig. Al wat ik wil is haar in mijn armen nemen. Haar zachtjes strelen en fluisteren dat het goed komt. Ze heeft zó haar best gedaan, dit heeft ze niet verdiend.
Zij is zich niet bewust van hen die haar willen troosten. Afgesloten van de wereld probeert zij haar verdriet en wanhoop de baas te worden. Ineens realiseer ik me dat ik nu moet opstaan. Ik pak mijn spullen bij elkaar en haast me naar buiten.
Terwijl ik de tranen van mijn gezicht veeg, zie ik dat de achterblijvers me bevreemd aankijken.
Licht ontdaan prop ik mijn boek in mijn tas en stap de trein uit.

Ik neem me voor om ooit ook een boek te schrijven waarvan mensen hun omgeving vergeten en hun tranen om de hoofdpersoon vrijelijk laten lopen...

Als je moe bent klinkt alles hetzelfde

blablabla

blabla

blablablabla

klets

zeur en zanik

bladibla

en

zus en zo

Enquête

Streel mijn ego en stemt allen!

Paulusma blundert

Zomer in Nederland, checklist.

• laarzen
• paraplu
• regenpak
• twee stuks van elke diersoort
• veeeel hout en gereedschap...
  

Terwijl ik de weken aftel

De vermoeidheid blijft tegenwoordig constant op de achtergrond aanwezig. Extra slapen lost niets op, ik kan de oneffenheden van het slaapkamer plafond wel dromen. Bij wijze van spreken dan.

Het is een zeurende gedachte: wordt het geen tijd voor verandering?

Wie weet wat er nog gebracht wordt... voorlopig red ik het nog. Laat eerst de vakantie maar komen... Nog 7...

'Klantvriendelijk 2'

En dan ontvang je van de Postbank je nieuwe creditcard met pincode 1234*.
Zouden ze me dan écht kennen?

*Van die moeilijkheidsgraad in elk geval.

Nog 8

Moe en leeg.
Het hoofd te vol.
De tegenzin groeit met de minuut.
Was het maar vakantie...

Michel - once again

Ik weet nu dat jij het was, toen die dag in Goes.
Je zult me niet gezien hebben.

Vandaag zag je me echter wel. We hebben kort gesproken, in de trein tussen Arnemuiden en Middelburg.
Je zei dat het je goed gaat. Mijn blijdschap is oprecht.

In die paar niets-maar-alleszeggende woorden werd me een hoop duidelijk.

Middelburg kwam vlug, maar we hadden alles al gezegd. Misschien niet hardop, maar het was genoeg.

Dag Michel, het ga je goed.
Mijn Michel.

Liefste

Soms is het moeilijk te geloven hoe de dingen lopen.
Soms is het zelfs bijna onmogelijk.
Maar hoe moeilijk dingen soms ook zijn, uiteindelijk blijken ze allemaal iets goeds voort te brengen. "What doesn't kill us, makes us stronger". En hoe!

Dingen, plaatsen, mensen, die ik soms liever gemeden had, hebben mij bij jou gebracht.

Hij, die te veel van mij hield en mij maar moeilijk kon laten gaan; hij, die van niemand hield en verdwaald was in het duister; hij, die van me houdt als een broer; zij, die geen vaste grond verdroeg en ongrijpbaar was; allen die mij een nacht warmte schonken. Zij waren dan eens bitter, dan eens zoet. Maar geen was zoals jij.
Jij maakt mijn leven beter. Was ik de zonnebloem, dan was jij de zon.

Dank je, mijn liefste.
Dank je voor ons.

Breakdown

I wish, I wish
I didn't love you
so it wouldn't hurt so much

when you battle with the bottle
when you forget the time
forget the place
when you throw away your reason
and instead of me
you see her face

Onverwachte rozen

Tijdens het zoeken naar een wasknijper zag ik ineens iets roods in de hoek van mijn kast vandaag. Bewaard maar vergeten kwam jouw kaart tevoorschijn. Een 'scent-a-card' om precies te zijn. De voorkant bedekt met rozenknoppen, binnenin een lief berichtje, met onderstreept IK HOU VAN JOU! x Je Vriendje.
Omdat je er niet bij kon zijn.

Elk jaar deed je dat weer. Elk jaar spraken we af: we doen niet mee aan Valentijn. En elk jaar trapte ik erin.
Je was weg dat jaar. Je smste dat ik in de kast moest kijken, daar had je een cadeautje en een kaart voor me verstopt.

Vanmiddag, toen ik het stickertje op de voorkant van de kaart losmaakte en de geur van rozen weer vrij kwam herinnerde ik me ineens hoe lief je soms kon zijn. Toen. Lang geleden. Maar weer even heel dichtbij...

Keaping up appearances

Morgen komt de werkster, dan moeten we dus nog wel even stofzuigen en een doekje over de tafels halen, kussentjes schikken enzo...